Ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής οφείλει να κάνει καταρχάς σωστή αξιολόγηση του προβλήματος του αθλητή (επαγγελματία ή ερασιτέχνη), λαμβάνοντας υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των αθλημάτων με τα οποία ασχολούνται οι ασθενείς που αναλαμβάνει.
Ο σχεδιασμός του προγράμματος αθλητικής φυσικοθεραπείας αφορά σε πολλαπλά επίπεδα:
● Επίπεδο θεραπείας
● Επίπεδο πρόληψης
● Επίπεδο αποφυγής επανατραυματισμού
«Και φυσικά σε συνεργασία με τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους ειδικούς με το πρόβλημα/τραυματισμό του αθλητή να σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα από το τέλος της θεραπείας μέχρι την πλήρη επανένταξή του στις αθλητικές δραστηριότητες. Πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι η σωστή αποκατάσταση ενός αθλητή είναι πολυπαραγοντική», επισημαίνει ο κ. Κωνσταντίνος Ψαρογιώργος Φυσικοθεραπευτής, Διευθυντής Τμήματος Φυσικοθεραπείας Μetropolitan General.
Ποια είναι τα εφόδια που πρέπει να έχει ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής;
● Εξειδικευμένη γνώση με ειδικές σπουδές, κάτι που συνεπάγεται και ειδικές μετεκπαιδεύσεις.
● Να γνωρίζει και να εφαρμόζει ειδικές τεχνικές όπως: Αθλητική Μάλαξη, Taping, Cupping, Μυοπεριτονιακές Τεχνικές Απελευθέρωσης, IASTM, Τεχνικές Manual Therapy, Τεχνικές Thrust, Τεχνικές Μυϊκής Ενέργειας κ.λπ.
● Να μπορεί να κάνει τη σωστή αξιολόγηση, να είναι σε άμεση σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό, ώστε να λαμβάνει γνώση για το σύνολο των ειδικών εξετάσεων του ασθενούς, όπως Α/α, MRI, Υπέρηχος, CT scan, κλπ.