Απορροφά 1000 φορές το βάρος του σε νερό, προστατεύει τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες, «γεμίζει» τις ρυτίδες. Το υαλουρονικό οξύ είναι ένα πολύτιμο συστατικό με πολλές ιδιότητες και πολλές μορφές. Ποιες από αυτές μπορούν να διασφαλίσουν βαθιά ενυδάτωση και ποιές τη νεανικότητα της επιδερμίδας μας;
Πριν 25 περίπου χρόνια, ένα ρεπορτάζ του τηλεοπτικού δικτύου ABC μας «σύστησε» με τους υπερήλικους κατοίκους ενός μικρού αγροτικού χωριού της Ιαπωνίας που παρέμεναν δραστήριοι ακόμα και στα 90 τους, δεν φορούσαν γυαλιά και η επιδερμίδα τους, έδειχνε ασυνήθιστα νεανική. Το μυστικό τους; το διαιτολόγιό τους ήταν πλούσιο σε αμυλώδη λαχανικά , τροφές που ενεργοποιούσαν τη φυσική παραγωγή υαλουρονικού οξέος στον οργανισμό! Ήταν πλέον θέμα χρόνου, το «θαυματουργό» αυτό μόριο να περάσει, πρώτα σαν ενέσιμο υλικό στα χέρια των πλαστικών χειρουργών και αμέσως μετά σαν βασικό συστατικό στη σύνθεση καινοτόμων ενυδατικών και αντιγηραντικών συνθέσεων. Η ιστορία όμως του υαλουρονικού οξέος αρχίζει αρκετά χρόνια πριν…
- Tο υαλουρονικό οξύ ανακαλύφθηκε το 1934 όταν απομονώθηκε από το υαλοειδές υγρό του ματιού του βοδιού. Από εκεί άλλωστε πήρε και το μισό όνομά του –το άλλο μισό προήλθε από το ουρονικό οξύ που περιέχει.
- Στη δεκαετία του 40, οι επιστήμονες κατόρθωσαν να το απομονώσουν και από άλλες πηγές, κυρίως από το λειρί του κόκορα και από τον ομφάλιο λώρο των θηλαστικών.
- Το 1951 προσδιορίστηκε η χημική δομή του υαλουρονικού οξέος, χρειάστηκαν όμως άλλα 20 χρόνια για να γίνει κατανοητή η πολύτιμη λιπαντική δράση του στο σώμα-ιδίως στις αρθρώσεις.
- Η πρώτη εμφάνισή του σε καλλυντικές συνθέσεις καταγράφεται στη δεκαετία του 1980. Προερχόταν όμως αποκλειστικά από το λειρί του κόκορα και για το λόγο αυτό το κόστος του ήταν απαγορευτικό.
- Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το 1999 για να δούμε τη βιοτεχνολογική… κλωνοποίηση του υαλουρονικού οξέος από βακτήρια, που επέτρεψε την παραγωγή της ουσίας με πολύ χαμηλότερο κόστος και το σημαντικότερο, χωρίς να είναι ζωικής προέλευσης.
- Το 2003 επετράπη στους πλαστικούς χειρουργούς η χρήση ενέσιμου υαλουρονικού οξέος για το γέμισμα των ρυτίδων.
- Από το 2010 και μετά οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει νέες οικονομικότερες, ασφαλέστερες και eco-friendly μεθόδους για την βιοτεχνολογική παραγωγή υαλουρονικού οξέος φυσικής προέλευσης, από ορισμένα είδη φιλικών βακτηρίων, τις οποίες εφαρμόζει και εξελίσσει διαρκώς η βιομηχανία καλλυντικών. Μέσω βιοζύμωσης, τα βακτήρια είναι σε θέση να παράγουν υαλουρονικό οξύ σε καθορισμένες συνθήκες θερμοκρασίας και pH και σε διαφορετικά μοριακά βάρη έτσι ώστε, ανάλογα με την επιθυμητή δράση να χρησιμοποιείται στη φόρμουλα ενός προϊόντος.
Τι είναι: Το υαλουρονικό οξύ ( hyaluronic acid ή ΗΑ) είναι ένας σύνθετος υδατάνθρακας, μια γλυκοζαμινογλυκάνη (GAG) ,που αποτελείται από δύο ενωμένα μόρια σακχάρων, σε χιλιάδες επαναλήψεις . Το μέγεθος του μορίου αλλά και οι ιδιότητές του, εξαρτώνται από τις επαναλήψεις των δύο αυτών σακχάρων . Παράγεται φυσιολογικά, τόσο από τον άνθρωπο όσο και από τα ζώα και βρίσκεται κυρίως στους συνδετικούς ιστούς, στις αρθρώσεις και στην ουσία που περιβάλλει τα κύτταρα της επιδερμίδας. Ένας άνθρωπος 70 κιλών έχει μόλις 15 γραμμάρια υαλουρονικού οξέος στο σώμα του, αλλά λόγω της ισχυρής υγροσκοπικής του φύσης, έχει την ικανότητα να απορροφά 20.000 μόρια νερού, δηλαδή 1.000 φορές το βάρος του!
Τι κάνει: Το υαλουρονικό οξύ μαζί με το νερό δημιουργούν μια μορφή gel που εντοπίζεται σε πολλά σημεία του σώματός μας και φυσικά στο δέρμα, σε σημαντικές μάλιστα ποσότητες. Ο ρόλος του εκεί είναι δομικός: ρυθμίζει την ενυδάτωση, παρέχει αντιοξειδωτική προστασία, βελτιώνει την ενδοκυτταρική επικοινωνία και συμβάλλει στην παραγωγή νέων ινών κολλαγόνου. Το υαλουρονικό οξύ διαρκώς ανακυκλώνεται μέσα στον οργανισμό μας. Όπως υπάρχουν ένζυμα που το συνθέτουν υπάρχουν και ένζυμα που το αποδομούν, με αποτέλεσμα, 1/3 από τα 15 γραμμάρια της ουσίας που βρίσκονται στο σώμα, να χάνεται καθημερινά -η διάρκεια ζωής του στο δέρμα είναι μικρότερη από μια ημέρα! Αυτή βέβαια είναι μια φυσιολογική διαδικασία. Όμως, με το πέρασμα του χρόνου, ιδίως μετά τα 40 και με την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας, τα αποθέματα εξαντλούνται: η παραγωγή υαλουρονικού οξέος μειώνεται και το χειρότερο, η καθημερινή απώλεια διπλασιάζεται χωρίς να αναπληρώνεται εντελώς. Και τότε η επιδερμίδα παρουσιάζει έντονα σημάδια αφυδάτωσης και σταδιακά, χάνει τον όγκο και την ελαστικότητά της και χαλαρώνει..
Οι μεγάλες εταιρείες καλλυντικών παράγουν όπως είπαμε υαλουρονικό οξύ με βιοτεχνολογικές μεθόδους και με διαφορετικό μοριακό βάρος, έτσι ώστε να αξιοποιούνται όλες οι ιδιότητές του. Συνήθως το συναντάμε σε ενυδατικές κρέμες ή σε ορούς ενώ συχνά, συνδυάζεται με άλλα ενεργά συστατικά (ρετινόλη, πεπτίδια, φυτικά εκχυλίσματα, βιταμίνη C) που συμπληρώνουν και ενισχύουν τη δράση του. Όταν το υαλουρονικό οξύ είναι μικρού ή μεσαίου μοριακού βάρους (ή κλάσματα HA) μπορεί να εισχωρεί βαθύτερα, να φτάσει στο χόριο και να προσφέρει αντιγηραντική δράση. Όταν το μοριακό του βάρος είναι μεγάλο- επομένως δεν μπορεί να διαπεράσει την κεράτινη στιβάδα- παραμένει στην επιφάνεια της επιδερμίδας, όπου προσφέρει ενυδάτωση. Ας δούμε πώς:
- Το υαλουρονικό οξύ υψηλού μοριακού βάρους είναι ένα εξαιρετικό ενυδατικό συστατικό γιατί το αόρατο φιλμ που σχηματίζει στην κερατίνη στιβάδα, συγκρατεί διπλάσια ποσότητα υγρασίας, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα ενυδάτωσης, να ενισχύεται η λειτουργία του προστατευτικού φραγμού και να βελτιώνεται άμεσα η όψη και η υφή της επιδερμίδας.
- Το υαλουρονικό οξύ μεσαίου μοριακού βάρους, δεσμεύει νερό από το περιβάλλον και διαπερνώντας τον προστατευτικό
φραγμό της επιδερμίδας, το αποδεσμεύει στις βαθύτερες στιβάδες αναπληρώνοντας εκ των έσω τις απώλειες των κυττάρων σε υγρασία, με αποτέλεσμα να δείχνει πιο «γεμάτη» και οι ρυτίδες πιο λείες.
- Το υαλουρονικό οξύ χαμηλού μοριακού βάρους (υδρολυμένο υαλουρονικό οξύ ή υαλουρονικό νάτριο) φτάνει ακόμα βαθύτερα και δρα πλέον σαν αντιγηραντικό συστατικό. Ενισχύει τη μικροκυκλοφορία και τον μεταβολισμό των κυττάρων, τα προστατεύει από τις επιθέσεις των ελευθέρων ριζών και συγχρόνως διεγείρει τη φυσική παραγωγή υαλουρονικού οξέος, αλλά και των ινών κολλαγόνου και ελαστίνης από τους ινοβλάστες, βελτιώνοντας τη σφριγηλότητα και την ελαστικότητα της επιδερμίδας.
Πηγή: https://skingurus.gr/