Ξεκινώντας να γράφω θέλω να υπενθυμίσω σε όλους μας ότι είμαστε τέλειες/πλήρεις υπάρξεις. Όλα όσα μας έρχονται έχουν ως μοναδικό σκοπό την αφύπνιση και την εξέλιξη μας! Τίποτε δεν μένει σταθερό, όλα αλλάζουν – ρέουν και όταν εμείς δεν παίρνουμε το μάθημα, το οποίο θέλει να μας δώσει η ζωή, θα μας φέρει αντιμέτωπους πάλι με μια παρόμοια κατάσταση μέχρι να το αναγνωρίσουμε τις σκιές μας, να τις αποδεχτούμε και να εξελιχτούμε˙ όχι να πολεμάμε και να επικαλούμαστε την κακή μας τύχη/μοίρα που μας έριξε πάλι στη λάσπη.
Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται την ίδια κατάσταση με διαφορετικό τρόπο, γιατί ο καθένας έχει τις δικές του πεποιθήσεις, βιώματα και τρόπο σκέψης. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η άποψη του είναι προοδευτική για τον ίδιο που νοηματοδοτεί το γεγονός αλλά και για τους γύρω του. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές προσκολλούμαστε και ταυτιζόμαστε με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μας γεννάει το γεγονός που συμβαίνει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιλαμβάνεσαι το γεγονός από ένα περιοριστικό πρίσμα, το οποίο αυτόματα σε περιορίζει και συνειδησιακά. Όταν αντιληφθείς ότι δεν είσαι τα συναισθήματα σου και οι σκέψεις σου μόνο, τότε δίνεις την ευκαιρία στο εαυτό σου να εισέλθει στο κβαντικό πεδίο όπου εκεί βλέπεις ότι οι δυνατότητες σου είναι άπειρες, και μπορείς να πραγματώσεις οτιδήποτε βάλεις ως στόχο.
Το γεγονός που σου συμβαίνει έχει έρθει μόνο για να σε διδάξει και να σε βγάλει από τη ζώνη ασφαλείας σου γιατί πρέπει να βιώσεις νέες εμπειρίες, ώστε να εξελιχτείς και να συνειδητοποιήσεις ότι ναι τα συναισθήματα και σκέψεις σου υπάρχουν αλλά όχι για να σε καθορίζουν, δεν είναι αυτά η πυξίδα στο χαρτί σου, είναι απλά σύννεφα στον ουρανό τα οποία φεύγουν και έρχονται αλλά ανεξάρτητα από την κίνηση των σύννεφων ο ουρανός είναι πάντα εκεί. Μήπως και εσύ είσαι πάντα εκεί πλήρης και γεμάτη/ος αγάπη; Απλά σου δυσκολεύουν την όραση τα σύννεφα;