Φυτό που προσομοιάζει με κάκτο (δεν είναι όμως κάκτος αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών, όπως το σκόρδο και το κρεμμύδι). Έχει σαρκώδη φύλλα με σκληρό περίβλημα (πράσινος φλοιός), τα οποία εμπεριέχουν στο εσωτερικό παχύρευστο τζελ. Κάτω ακριβώς από τον φλοιό, υπάρχει ένα κίτρινο κολλώδες στρώμα (λάτεξ).
Υπάρχουν περίπου 300 είδη αλόης, με το πλέον ενδιαφέρον από φαρμακευτικής και θεραπευτικής πλευράς αυτό της Barbadensis Miller.
Είναι γνωστό από την αρχαιότητα σαν το φυτό των πρώτων βοηθειών, χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους σαν επουλωτικό τραυμάτων και πληγών. Μάλιστα, ο Μ. Αλέξανδρος στην πολύχρονη εκστρατεία του στη Μ. Ασία κατέλαβε ειδική περιοχή της Υεμένης προκειμένου να εξασφαλίσει επάρκεια σε αλόη, που χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες του!
Έχει ονομαστεί «φυτό της αθανασίας» και «ελιξίριο μακροζωίας», όχι τυχαία βέβαια, δεδομένου ότι η σύνθεσή της περιλαμβάνει βιταμίνες B, C, E, βκαροτίνη, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα πλούσια σε σακχαρίτες, στερόλες, ανθρακινόνες και σαλικυλικό οξύ.
Η δράση της είναι παυσίπονη, αντιφλεγμονώδης, αντιοξειδωτική και επουλωτική, έτσι βοηθά στην τόνωση του ανοσοποιητικού, στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού και στον έλεγχο βάρους. Έχει αντιμικροβιακές, αντισηπτικές ιδιότητες, βοηθά στη δημιουργία κολλαγόνου και στην καλή λειτουργία του πεπτικού, ανακουφίζει από πόνους αρθρώσεων, τέλος έχει επουλωτική και αναπλαστική δράση (σε εγκαύματα, πληγές, τραύματα, εκζέματα, ακμή). Άλλωστε έχουν καλή ανταπόκριση στο ζελέ αλόης ουλίτιδες, κολπίτιδες, μυκητιάσεις ποδιών.
Η καταγωγή της αλόης σύρεται από τη Β. Αφρική και τους Κανάριους νήσους αλλά καλλιεργείται και στην Ελλάδα (μάλιστα είναι πολύ καλής ποιότητας) στην Κρήτη, στην Αττική, καθώς και σε άλλες περιοχές. Χρησιμοποιείται, όπως έχει ήδη αναφερθεί, σαν επίθεμα σε πληγές και τραύματα, αλλά λαμβάνεται και ο χυμός της εσωτερικά.
Αποτελεί μορφή εναλλακτικής θεραπείας και συμπλήρωμα διατροφής με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμφισβήτητα. Πολλά ακούγονται και γράφονται τα τελευταία χρόνια για την αλόη. Όμως προσοχή! Μην αποτελέσει «μόδα» που προστρέχουμε όλοι να χρησιμοποιήσουμε ανεξέλεγκτα, χωρίς «φιλτράρισμα». Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα το είδος της αλόης, ο τόπος και ο τρόπος καλλιέργειας, η προέλευσή της, επίσης ο τρόπος επεξεργασίας της και η διαδικασία παραγωγής.
Θέλουμε αξιόπιστο προϊόν – μεταποίησή του με σύγχρονους τρόπους, προδιαγραφές και στοχευμένη, λελογισμένη χρήση, π.χ., το λάτεξ κάτω από τον φλοιό της αλόης είναι ισχυρό καθαρκτικό και θα μπορούσε να προκαλέσει πρόβλημα στο γαστρεντερολογικό, καθώς επίσης και βλάβη στους νεφρούς.
Η ωφέλεια που μας προσφέρει με τη βλάβη που μπορεί να προκαλέσει είναι πολύ κοντά. Πριν λοιπόν επιστρατεύσουμε το μίξερ και αρχίσουμε να πίνουμε το τζελ, πρέπει να ενημερωθούμε σωστά, να συμβουλευτούμε τους ειδικούς , τους επιστήμονες υγείας, γιατί η δράση της αλόης είναι πολυπαραγοντική! Θέλει λοιπόν υπευθυνότητα η χρήση της και πρέπει να επιλέγουμε ένα προϊόν αξιόπιστης εταιρείας, που πληροί όλους τους κανόνες επεξεργασίας και παραγωγής και όχι ένα προϊόν αμφιβόλου πιστότητας, «ερασιτεχνικό» χωρίς τήρηση των προδιαγραφών. Τέλος, εντάσσουμε τη χρήση της αλόης ανάλογα με τις ανάγκες μας σε ένα σφαιρικό τρόπο υγιεινής, προσεγμένης, ισορροπημένης και ελεγμένης διατροφής και ένα γενικά υγιεινό τρόπο ζωής βασισμένο στο τρίπτυχο διατροφή – άσκηση – ελεγμένα συμπληρώματα.
Τι να σου προσφέρει η αλόη σε πρόβλημα στομάχου όταν την καταναλώνεις έπειτα από καθημερινό «μεγάλο φαγοπότι»;
«παν μέτρον άριστο» και στη χρήση και στην… κατάχρηση».
Σοφία Παπαγιάννη, Φαρμακοποιός