Η μελέτη ERASE διαπίστωσε οφέλη από ένα υψηλής έντασης πρόγραμμα προπόνησης 12 εβδομάδων.
Ένας αυξανόμενος αριθμός ανδρών με χαμηλού κινδύνου καρκίνο του προστάτη αντιμετωπίζεται με ενεργή παρακολούθηση αντί για άμεση, τοπική θεραπευτική πρόθεση θεραπείας, αν και έως και το 55% αυτών των ανδρών θα υποβληθούν σε οριστική θεραπευτική παρέμβαση εντός 10 ετών. Δεδομένης της βιολογίας της ασθένειας και του ηλικιακού εύρους αυτού του πληθυσμού, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτοί οι ασθενείς έχουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου συγκριτικά προς τον θάνατο που σχετίζεται με τον καρκίνο του προστάτη.
Σε μια προσπάθεια βελτίωσης της καρδιαγγειακής υγείας και καθυστέρησης της εξέλιξης του καρκίνου του προστάτη, οι ερευνητές αξιολόγησαν την επίδραση της υψηλής έντασης διαλειμματικής προπόνησης (HIIT) σε ασθενείς χαμηλού ενδιάμεσου κινδύνου που κρίθηκαν κατάλληλοι για ενεργή παρακολούθηση. Σε μια μελέτη φάσης 2, οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε HIIT (επίβλεψη άσκησης 3 φορές την εβδομάδα για 12 εβδομάδες) ή στη συνήθη περίθαλψη. Επιτράπηκε η διασταύρωση στις 12 εβδομάδες. Το κύριο μέτρο έκβασης ήταν η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου (V̇O2) κατά τη διάρκεια μιας βαθμολογημένης άσκησης. Οι αλλαγές στις παραμέτρους του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) ήταν δευτερεύοντα αποτελέσματα.
Σε διάστημα 20 μηνών, τυχαιοποιήθηκαν 56 άνδρες με διάμεση ηλικία 63 ετών. Υπήρχε ποσοστό συμμόρφωσης 96% στο σκέλος HIIT. Σε σύγκριση με τη συνήθη ομάδα φροντίδας, η ομάδα HIIT είχε στατιστικά σημαντική βελτίωση στο V̇O2 μαζί με μείωση του συνολικού επιπέδου PSA και της ταχύτητας του PSA, χωρίς διαφορές στο χρόνο διπλασιασμού του PSA ή στα επίπεδα τεστοστερόνης.
Όπως σημειώνεται στο editorial, η μελέτη ERASE, αν και μικρή, είχε εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό εγκατάλειψης (3 ασθενείς). Είναι σημαντικό ότι τα οφέλη που παρατηρήθηκαν στην πειραματική ομάδα, συμπεριλαμβανομένης της βελτιωμένης δύναμης του άνω μέρους του σώματος και της ευελιξίας του κάτω μέρους του σώματος, μπορεί να «βελτιστοποιήσουν προληπτικά την ικανότητα του ασθενούς» για εκείνους που τελικά απαιτούν θεραπεία καρκίνου του προστάτη και/ή βιώνουν καρδιαγγειακή νοσηρότητα. Άλλες παρόμοιες μελέτες με σκοπό την εκτίμηση της επίδρασης στη συνολική επιβίωση (INTERVAL-GAP4) βρίσκονται σε εξέλιξη.
Πηγή: https://www.medweb.gr/