Για ποιους λόγους δε μπορούμε να ακολουθήσουμε σωστά μια δίαιτα;
Δεν αναλαμβάνω την ευθύνη που μου αναλογεί.
Για να αλλάξω μια κατάσταση, χρειάζεται να κάνω κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανα μέχρι τώρα. Πρέπει να αναλάβω την προσωπική μου ευθύνη και να δω τι μπορώ να κάνω διαφορετικά, τι μπορώ να κάνω καλύτερα. Μόνο εγώ μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δε μπορώ να ελέγξω τους εξωτερικούς παράγοντες.
Δεν απολαμβάνω τη διαδικασία.
Η ανυπομονησία για το τελικό αποτέλεσμα με οδηγεί συχνά στο να υιοθετώ ακραίες διατροφικές συμπεριφορές και να στερούμαι πράγματα. Αυτό δυστυχώς δε μπορεί να κρατήσει πολύ, γιατί είναι υπερβολικά σκληρό. Με άλλα λόγια, η στέρηση αυξάνει την επιθυμία. Το πιο υγιές, είναι να προσπαθήσω να απολαύσω όλη τη διαδικασία. Να παρατηρήσω τον εαυτό μου, να μάθω πράγματα για εμένα και να βρω ένα μοτίβο διατροφής που να το απολαμβάνω. Μπορεί να κρατήσει λίγο παραπάνω, αλλά δεν έγινε κάτι. Δεν είναι αγώνας δρόμου, είναι ταξίδι.
Δεν αποδέχομαι και δεν αγαπάω το σώμα μου.
Για να αλλάξω μια κατάσταση, χρειάζεται πρώτα να αποδεχτώ την παρούσα κατάσταση. Πόσο κρίμα είναι να περνάμε όλη μας τη ζωή σταυρώνοντας το σώμα μας; Είναι σαν να περνάμε όλη μας τη ζωή μισώντας το σπίτι στο οποίο κατοικούμε. Ναι θέλω να αλλάξω, ναι αναλαμβάνω την ευθύνη που μου αναλογεί. Ταυτόχρονα όμως, αγαπάω το σώμα μου, το αποδέχομαι και προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για αυτό.
Γιατί τελικά, όντως δεν πρέπει να κάνω δίαιτα!
Μήπως τελικά, δε μπορώ να κάνω δίαιτα γιατί δε γίνεται να κάνω δίαιτα; Δεν μπορώ να προβλέψω αν τη Δευτέρα θα έχω όρεξη για φασολάκια, αν την Τετάρτη θα έχω όρεξη για ψάρι και αν κάθε μέρα στις 16.00 θα έχω όρεξη για φρούτο. Είναι τόσο ανθρώπινο! Η λύση δεν είναι στη δίαιτα. Η λύση είναι στη διατροφική εκπαίδευση. Εκπαιδεύομαι να ακούω το σώμα μου, να έρχομαι σε επαφή μαζί του και να αφουγκράζομαι τις πραγματικές του ανάγκες.