Γεννιόμαστε με ένα συγκεκριμένο τύπο δέρματος. Όμως είναι σίγουρο ότι δεν θα περάσουμε …μαζί, όλη μας τη ζωή. Ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που μεσολαβούν στο πέρασμα του χρόνου, μπορούν να αλλάξουν άρδην τη φυσιολογία και τον τύπο του . Και τις περισσότερες φορές προς το χειρότερο….
Γνωρίζουμε πως ο τύπος της επιδερμίδας είναι γενετικά προκαθορισμένος και τα βασικά του χαρακτηριστικά φαίνονται στην εφηβεία. Ωστόσο το δέρμα , όπως κάθε ζωντανός οργανισμός στη διάρκεια του βίου του αλλάζει, αφού επηρεάζεται, όπως είναι φυσικό, είτε από το περιβάλλον, είτε από τις ορμονικές μεταβολές είτε πάλι και από τον τρόπο ζωής. Και δεν εννοούμε τις τυχόν μικροαλλαγές που μπορεί να εντοπίσουμε σε κάθε εποχή του χρόνου – η λιπαρή, για παράδειγμα, να γίνει ακόμη πιο λιπαρή στη διάρκεια του καλοκαιριού ή η ξηρή να υποφέρει περισσότερο το χειμώνα- αλλά για ουσιαστικές μεταβολές του τύπου δέρματος, που αποτυπώνονται σταδιακά μέχρι να τις αντιληφθούμε, με αποτέλεσμα να διαφοροποιούνται οι καθημερινές του ανάγκες άρα και η ρουτίνα περιποίησης. Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι κύριες αιτίες που μπορεί να μετατρέψουν ένα λιπαρό δέρμα σε ξηρό ή ένα κανονικό σε λιπαρό με τάση ακμής.
Ορμονικές αλλαγές. Αρχής γενομένης από την εφηβεία οι ορμόνες είναι ο πρώτος στη λίστα βασικός «ύποπτος» για τις αλλαγές που βλέπουμε στο δέρμα μας. Η έντονη λιπαρότητα και η ακμή που εμφανίζεται στην εφηβική ηλικία είναι αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής ανδρογόνων – των ανδρικών ορμονών- που οδηγεί σε υπερέκκριση σμήγματος και σε συνδυασμό – λόγω του νεαρού της ηλικίας- με τον ταχύ ρυθμό ανανέωσης των κυττάρων στο φράξιμο των πόρων και στη δημιουργία ακμής. Λίγα χρόνια αργότερα, η υπερδραστηριότητα των σμηγματογόνων αδένων, ως βασική συνέπεια των ορμονικών αλλαγών, ιδίως στην περίοδο της εγκυμοσύνης, είναι η αιτία για την ξαφνική εμφάνιση ακμής ακόμη και σε επιδερμίδες που δεν είχαν ποτέ πρόβλημα. Άλλοτε πάλι βλέπουμε να εμφανίζονται σκουρόχρωμοι λεκέδες στο μέτωπο, γύρω από τα μάτια, στα πλαϊνά των ζυγωματικών, στην περιοχή γύρω από τη μύτη και πάνω από τα χείλη. Για το μέλασμα ή «μάσκα εγκυμοσύνης» , όπως ονομάζεται, αναζητούμε και πάλι την αιτία στις ορμονικές μεταβολές, που σ’ αυτήν την περίπτωση, πυροδοτούν την παραγωγή μελανίνης. Αρκετά χρόνια αργότερα, στην περίοδο πλέον της εμμηνόπαυσης, η παύση λειτουργίας των ωοθηκών έχει σαν άμεση συνέπεια τη διακοπή παραγωγής των γυναικείων ορμονών, των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Και τότε, η επιδερμίδα λεπταίνει, χάνει την πυκνότητά της και, λόγω της μείωσης παραγωγής των λιπιδίων, καταλήγει ξηρή.
Φαρμακευτικές αγωγές. Συγκεκριμένες αγωγές που εφαρμόζονται σε θεραπείες για δερματικές παθήσεις, όπως η ισοτρετινοΐνη σε περιπτώσεις έντονης ακμής, μπορεί να προκαλέσουν την ευαισθητοποίηση ή ξηρότητα της λιπαρής επιδερμίδας. Κάποια φάρμακα, επίσης, όπως είναι κυρίως τα διουρητικά και τα αντιχολινεργικά μπορεί να προκαλέσουν έντονη ξηρότητα.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες. Ατμοσφαιρική ρύπανση και ήλιος. Το δίδυμο που αποδεδειγμένα αλλάζει άρδην υφή, όψη, τύπο επιδερμίδας. Τα στοιχεία μάλιστα δείχνουν το πρώτο να αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή της σύγχρονης εποχής. Ένα ολέθριο, όπως αποδεικνύεται, κοκτέιλ ρύπων, σκόνης, αιθαλομίχλης και καπνού , τα επονομαζόμενα αιωρούμενα σωματίδια προσκολλώνται στην επιφάνεια του δέρματος και εισχωρούν στους πόρους. Αν δεν φροντίζουμε να τα απομακρύνουμε καθημερινά με το σωστό, βραδινό καθαρισμό, τα μικροσωματίδια συσσωρεύονται και διαταράσσουν την ισορροπία του προστατευτικού φραγμού. Η αφυδάτωση είναι η πρώτη ένδειξη ότι κάτι αλλάζει στο δέρμα. Αν, μάλιστα, ταυτόχρονα αμελούμε την καθημερινή αντηλιακή προστασία με υψηλό δείκτη προστασίας το ανοσοποιητικό σύστημα του δέρματος σταδιακά αποδυναμώνεται , τα κύτταρα εκφυλίζονται, ο μεταβολισμός αποδιοργανώνεται και η επιδερμίδα καταλήγει ξηρή, άτονη, με εμφανή ίχνη φωτογήρανσης.
Στρες. Ο λόγος που μια κανονική επιδερμίδα μπορεί ξαφνικά να αποκτήσει υπερευαισθησία, μια λιπαρή να παρουσιάσει έξαρση ακμής ή ένα κανονικό δέρμα να καταλήξει ξηρό, θαμπό και άτονο. Σε περιόδους στρες τα επίπεδα της κορτιζόλης- η μια από τις δύο ορμόνες του στρες- αυξάνονται, με αποτέλεσμα τη διέγερση των σμηγματογόνων αδένων, την υπερπαραγωγή σμήγματος και την εμφάνιση ακμής. Η συνοχή της κεράτινης στιβάδας διαταράσσεται, δημιουργούνται κενά και η επιδερμίδα καταλήγει ευάλωτη στους περιβαλλοντικούς εχθρικούς παράγοντες. Η ευαισθητοποίηση που αποτυπώνει την αποδυνάμωση και φθορά του επιδερμιδικού φραγμού αν δεν τύχει έγκαιρα εξειδικευμένης φροντίδας μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια κατάσταση.
Πηγή: www.skingurus.gr