Είναι, χωρίς αμφιβολία, τα συστατικά-πολυεργαλεία που προσφέρουν άμεσα ορατά αποτελέσματα στην όψη και την υφή της επιδερμίδας αλλά και πλούσια μακροχρόνια αντιγηραντική δράση. Τα οξέα φρούτων αποδεικνύονται ο πιο πιστός σύμμαχος της υγείας του δέρματος. Αρκεί, φυσικά, να ξέρουμε να επιλέγουμε το κατάλληλο.
Τα οξέα φρούτων χαρακτηρίζονται από πολλούς ως οι αφανείς ήρωες της βιομηχανίας της ομορφιάς για την πολλαπλή ευεργετική τους δράση. Απαλύνουν αισθητά τις κηλίδες του ήλιου, όσο αυτές, φυσικά, βρίσκονται σε αρχικό στάδιο, λειαίνουν τις λεπτές γραμμές , βελτιώνουν το χρωματικό τόνο της επιδερμίδας, και εξυγιαίνουν την ακνεϊκή και λιπαρή επιδερμίδα χάρη στην πλούσια κερατολυτική τους δράση. Πάνω απ όλα όμως ξεχωρίζουν γιατί είναι ανεκτά ακόμη και από τις ευαίσθητες επιδερμίδες και γιατί προσφέρουν άμεσα, ορατά αποτελέσματα ακόμη και στις πιο χαμηλές συγκεντρώσεις.
Πως λειτουργούν. Στο στόχαστρο τα νεκρά κύτταρα που συσσωρεύονται στην επιφανειακή στιβάδα της επιδερμίδας. Τα μεν ΑΗΑ διαλύουν την «κόλλα» που συνδέει τα κερατινοκύτταρα και διευκολύνουν μ αυτόν τον τρόπο την ταχύτερη απόπτωσή τους ανοίγοντας το… δρόμο στα νέα και υγιή. Ενώ τα ΒΗΑ εισχωρούν ευκολότερα στις κατώτερες στιβάδες και καθαρίζουν σε βάθος τους φραγμένους πόρους. Τα ΑΗΑ είναι υδατοδιαλυτά ενώ τα ΒΗΑ λιποδιαλυτά. Έτσι, τα ΑΗΑ ενδείκνυνται κυρίως για τις ξηρές επιδερμίδες με φωτογήρανση και τα ΒΗΑ συστήνονται στις λιπαρές με τάση ακμής. Από τα ΑΗΑ τα πιο γνωστά είναι το γλυκολικό, το γαλακτικό, το κιτρικό και το μανδελικό οξύ και από τα ΒΗΑ το σαλικυλικό οξύ.
Για καλύτερες επιδόσεις.
Αρχίζουμε …..συντηρητικά. Επιλέγουμε να ξεκινήσουμε με τις χαμηλότερες συγκεντρώσεις που αυξάνουμε σταδιακά , όσο η επιδερμίδα αποδεικνύεται ανθεκτική στο προϊόν της επιλογής μας. Σε περίπτωση τοπικού ερεθισμού, καύσου ή φαγούρας διακόπτουμε τη θεραπεία και επανερχόμαστε όταν τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει.
Κάνουμε τεστ ευαισθησίας. Αν χρησιμοποιούμε για πρώτη φορά οξέα φρούτων ελέγχουμε την ανεκτικότητα της επιδερμίδας μας εφαρμόζοντας μικρή ποσότητα του προϊόντος στο χέρι.
Χρησιμοποιούμε καθημερινά αντηλιακή προστασία. Τα ΑΗΑ προκαλούν φωτοευαισθησία. Γι αυτό και είναι απαραίτητη η καθημερινή χρήση αντηλιακής κρέμας με υψηλό SPF.
Από τα ΑΗΑ και ΒΗΑ ποιο να διαλέξω;
Γλυκολικό οξύ. Το πιο γνωστό από τα ΑΗΑ , τα α- υδροξυοξέα, που προέρχεται από το ζαχαροκάλαμο. Λόγω του μικρού του μοριακού βάρους εισχωρεί με ταχύτερους ρυθμούς σε μεγαλύτερο βάθος. Χάρη σ αυτήν ακριβώς την ειδοποιό του διαφορά μπορεί να διαπερνά τα κυτταρικά τοιχώματα και να ενεργοποιεί την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης. Είναι λοιπόν ένας δραστικός απολεπιστικός παράγοντας που, ταυτόχρονα, ξεχωρίζει για την αντιγηραντική αλλά και την ενυδατική του δράση αφού ελκύει νερό από το περιβάλλον και το συγκρατεί στα κυτταρικά τοιχώματα. Συστήνεται ιδιαίτερα σε περιπτώσεις φωτογήρανσης και στις ξηρές, ώριμες επιδερμίδες.
Γαλακτικό οξύ. Προέρχεται, όπως άλλωστε υπονοεί και η ονομασία του, από το γάλα. Είναι ένας από τους πιο δραστικούς απολεπιστικούς , ενυδατικούς και μαλακτικούς παράγοντες. Επειδή όμως έχει μεγαλύτερο μοριακό βάρος και δεν μπορεί να εισχωρήσει στις κατώτερες στιβάδες, προσφέρει ήπια απολέπιση. Γι αυτό και ενδείκνυται κυρίως για τις ευαίσθητες επιδερμίδες. Σύμφωνα με μελέτες το γαλακτικό οξύ, ακόμη και όταν περιέχεται σε χαμηλές ή μέτριες συγκεντρώσεις, καταφέρνει να λειάνει αισθητά τις λεπτές γραμμές αλλά και να ενισχύσει την ελαστικότητα της επιδερμίδας. Επιπλέον, τονώνει τον κυτταρικό μεταβολισμό με αποτέλεσμα να απαλύνει τις ηλιακές κηλίδες.
Μανδελικό οξύ. Προέρχεται κυρίως από τα πικραμύγδαλα. Τονώνει τον κυτταρικό μεταβολισμό διαλύοντας τους δεσμούς των κερατινοκυττάρων. Έτσι, επιταχύνει την απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων και διευκολύνει τα νέα και υγιή να έρθουν στην επιφάνεια. Είναι το ίδιο δραστικό όπως και το γλυκολικό οξύ χωρίς όμως να προκαλεί ανεπιθύμητους ερεθισμούς λόγω του μεγαλύτερου μοριακού του βάρους. Ενδείκνυται για τις ευαίσθητες και σκουρόχρωμες επιδερμίδες. Χάρη δε στις πλούσιες αντιμικροβιακές του ιδιότητες συστήνεται από τους ειδικούς και στις επιδερμίδες με ακμή.
Κιτρικό οξύ. Tο παίρνουμε από τα εσπεριδοειδή , πορτοκάλια, λεμόνια και γκρέιπφρούυτ. Το κιτρικό οξύ, χάρη στις αντιμικροβιακές τους ιδιότητες, ενδείκνυται κυρίως για τις επιδερμίδες με ακμή. Όμως, αν το συγκρίνουμε με τα υπόλοιπα της ομάδας των α- υδροξυοξέων, όπως π.χ. το γαλακτικό, φαίνεται ότι υστερεί σημαντικά στη μάχη κατά της φωτογήρανσης.
Σαλικυλικό οξύ. Το πιο γνωστό από τα β-υδροξυοξέα προέρχεται από το φλοιό της λευκής ιτιάς. Μπορεί όμως να παρασκευαστεί και συνθετικά από το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, τη γνωστή σε όλους μας ασπιρίνη. Έχει πλούσια φαγεσωρολυτική, κερατολυτική αλλά και αντιφλεγμονώδη δράση και συστήνεται κυρίως για την καθημερινή περιποίηση της ακνεϊκής επιδερμίδας. Είναι λιποδιαλυτό και μπορεί να διεισδύει εύκολα και γρήγορα στους πόρους της επιδερμίδας, να απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα και να απελευθερώνει το σμήγμα. Όμως σε συγκεντρώσεις πάνω από 2%- σε ιδανικές συνθήκες το σαλικυλικό οξύ περιέχεται σε ποσοστό 0,5% έως 2%- ενδέχεται να προκαλέσει ήπια αφυδάτωση της επιδερμίδας.
Πηγή: https://skingurus.gr/