Η επιλογή συντηρητικής ή της ριζικής επέμβασης (μαστεκτομή) στον καρκίνο του μαστού δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Εξαρτάται από σημαντικούς παράγοντες: η ηλικία της γυναίκας, το μέγεθος του ογκιδίου την ώρα της διάγνωσης, και όχι μετά την προεγχειρητική χημειοθεραπεία, το μέγεθος του ογκιδίου σε σχέση με το μέγεθος του μαστού της γυναίκας και τα κλινική, μαστογραφικά, υπερηχογραφικά, βιοπτικά ευρήματα.
Ιδιαίτερα στις νέες γυναίκες θα πρέπει ακόμη να ληφθεί υπόψη η κληρονομικότητα, αν υποβληθεί σε εξωσωματικές και πόσες, ή πρόκειται να υποβληθεί, ή ακόμη εάν δεν έχει τεκνοποιήσει και επιθυμεί να το πράξει. Ξεχωριστά, θα ήθελα να αναφερθώ στον λοβιακό μη διηθητικό καρκίνο του μαστού. Στην περίπτωση αυτή χρειάζετ;αι ιδιαίτερη προσοχή. Συνήθως το εύρημα διαπιστώνεται στην παθολογοανατομική εξέταση. Δεν είναι καρκίνος αυτός καθ’αυτός, αλλά θεωρείται δείκτης για μελλοντική ανάπτυξη διηθητικού καρκίνου του μαστού, πορογενούς ή λοβιακού, χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι θα αναπτυχθεί. Υπάρχουν δυο Σχολές, η μια είναι υπέρ της παρακολούθησης της γυναίκας και η άλλη υπέρ της υποβολής γυναίκας άμεσα σε αμφοτερόπλευρη υποδόρια αφαίρεση μαζικού αδένα. Προσωπικά, είμαι και εγώ μεταξύ εκείνων που προτείνουν τη δραστική άμεση παρέμβαση γα τους εξής λόγους: το λοβιακό μη διηθητικό στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι πολυεστιακό, αν αναπτυχθεί στη συνέχεια λοβιακός διηθητικός καρκίνος, τις περισσότερες φορές δεν απεικονίζεται στη μαστογραφία. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να γίνει πρώιμη διάγνωση.
Η γυναίκα που επιλέγει να κάνει συντηρητική θεραπεία, υποβάλλεται σε προεγχειρητική ή μεταγχειρητική χημειοθεραπεία (διαρκεί 4-5 μήνες). Για την πλήρη επούλωση του τραύματος χρειάζονται άλλες 15 μέρες. Για τη μεταγχειρητική ακτινοθεραπεία, εφ’όσον δεν αφαιρέθηκε ο μαστός, άλλες 5-6 εβδομάδες. Συνολικός χρόνος θεραπείας, 6-7 μήνες. Τελείωνουν οι θεραπείες, η ψυχολογία της ασθενούς αρχίζει να φτιάχνει και μόλις πια ηρεμήσει, ύστερα από 3-4 χρόνια εμφανίζεται η τοπική υποτροπή. Αν η γυναίκα είναι νέα μπορεί να είναι και έγκυος ! Και εμείς οι Μαστολόγοι όταν αντιμετωπίζουμε καρκίνο του μαστού σε εγκυμονούσα, σοκαριζόμαστε, επειδή η γυναίκα αντί να χαρεί και να απολαύσει την εγκυμοσύνη και τον τοκετό της αναγκάζεται να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση που ταυτόχρονα γίνεται πιο δύσκολη λόγω του νεαρού της ηλικία της, την επιθετικότητα του όγκου και του εμβρύου που κυοφορεί. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι σκοπός και στόχος μας όταν επιλέγεται το είδος της χειρουργικής επέμβασης είναι να αποφεύγεται τουλάχιστον η τοπική υποτροπή.
Συντέυξη από το περιοδικό BEAUTE .