Η Κατερίνα Τσεμπερλίδου είναι Ελληνίδα συγγραφέας και αρθρογράφος, καθώς και διαφημίστρια.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και μεγάλωσε στα Πατήσια. Σπούδασε Νομικά και από μια σύμπτωση βρέθηκε στον κόσμο της διαφήμισης, που την κέρδισε από πολύ νωρίς. Διετέλεσε πρόεδρος σε μία από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες στην Ελλάδα και έχει δημιουργήσει περισσότερες από 500 διαφημιστικές καμπάνιες για εμπορικούς και ανθρωπιστικούς σκοπούς.
Έχει βραβευτεί επανειλημμένα για τη δημιουργικότητά της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει γράψει πολλά σλόγκαν για σημαντικές μάρκες, όπως «Γάλατα υπάρχουν πολλά, ΝΟΥΝΟΥ όμως ένα», «Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι», «ΙΟΝ Αμυγδάλου, η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή», «Και ΝΟΥΝΟΥ και light», «Αλλατίνη, γεύσεις μπροστά».
Είναι συγγραφέας εννιά βιβλίων, μεταξύ των οποίων και το πασίγνωστο best seller «Όχι πια σεξ, μόνο φίλοι», του οποίου ο τίτλος υιοθετήθηκε ως έκφραση της νεοελληνικής γλώσσας. Η πιο πρόσφατη επιτυχία της μετά το «Η ευτυχία είναι απόφαση» είναι η «Ψυχική μπουγάδα».
Είναι επίσης αρθρογράφος σε γνωστά μηνιαία περιοδικά.
Επιπλέον, έχει κάνει εισηγήσεις και ομιλίες σε συνέδρια, παρουσιάσεις, πολλαπλές εμφανίσεις για συνεντεύξεις στην τηλεόραση και έχει φιλοξενηθεί ως καλεσμένη σε εκπομπές με μεγάλη θεαματικότητα, καθώς και σε αφιερώματα στον Τύπο. Για πολλά χρόνια έχει διατελέσει μέλος στα διοικητικά συμβούλια της Ένωσης Εταιριών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος, του Συμβουλίου Ελέγχου Επικοινωνίας και του Ινστιτούτου Επικοινωνίας.
Σήμερα μιλάμε μαζί της για τι άλλο; Περί ευτυχίας και πόσο είναι στο χέρι μας να νιώσουμε έστω και κάποιες στιγμές της μέρας μας ευτυχισμένοι…
Μία λαμπρή καριέρα στη διαφήμιση, πολλά βιβλία με την υπογραφή σας και ξαφνικά δημιουργός του πρώτου και μοναδικού ελληνικού ιστότοπου για την ευτυχία και τη θετική κι ενδιαφέρουσα πλευρά της ζωής. Μιλήστε μας λίγο για αυτές τις διαδρομές, αλλά και για τις εσωτερικές σας ανάγκες που…έδειχναν τον δρόμο…
Από 7 ετών μου άρεσε να γράφω ιστορίες και να τις εικονογραφώ, τοποθετώντας τους διαλόγους σε φούσκες. Μου άρεσε να γράφω, να επικοινωνώ, να δημιουργώ. Η διαφήμιση μου έδωσε διέξοδο και στα τρία μου αυτά χαρακτηριστικά. Τα κείμενα της διαφήμισης είναι εμπορικά. Κάποια στιγμή θέλησα να κάνω και μία δοκιμή να γράψω για το αναγνωστικό κοινό, όχι για μάρκες. Έτσι έγραψα τη συλλογή διηγημάτων «Όχι πια sex, μόνο φίλοι». Το 2005 διάβασα ένα βιβλίο θετικής σκέψης και ενθουσιάστηκα. Ο τότε εκδοτικός μου οίκος με προέτρεψε να γράψω τη δική μου εκδοχή για τη θετική σκέψη. Εγώ λοιπόν διάλεξα να γράψω βιβλία αυτοβοήθειας για την ευτυχία, γιατί την είχα ανάγκη εγώ. Όταν αργότερα χρειάστηκε να φύγω από τη διαφήμιση, έριξα όλες μου τις δυνάμεις στη δημιουργία ενός ιστότοπου για την ευτυχία, που αποτελεί προέκταση των βιβλίων μου.
Ποιο είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο σας;
Είναι η «Ψυχική μπουγάδα», εκδόσεις Ψυχογιός. Είναι ένα βιβλίο αυτοβοήθειας για το πώς να ξεπλένουμε και να ξεφορτωνόμαστε όλα τα βάρη που κουβαλάμε μέσα μας και έξω μας από το παρελθόν στο σήμερα. Δηλαδή πεποιθήσεις μας, τοξικές σχέσεις, αρνητικές σκέψεις, κακές συνήθειες, άχρηστα ή αχρησιμοποίητα αντικείμενα.
Αν σας ρωτούσα τι επαγγέλλεστε τώρα, τι θα απαντούσατε;
Είμαι συγγραφέας βιβλίων, δημιουργός του site www.tsemperlidou.gr/Ευτυχία, είμαι επίσης content manager -εργασία που θα έκανα ευχαρίστως και για άλλα sites- και inspirational speaker, ομιλήτρια σε εταιρείες, συνέδρια, ημερίδες.
Τι είναι ευτυχία; Υπάρχει;
Καθένας μας έχει το δικό του ορισμό για το τι ε ίναι ευτυχία. Αλλιώς την ορίζετε εσείς, αλλιώς εγώ.
Για μένα, ευτυχία είναι τρία πράγματα και τα τρία μαζί.
Οι απολαύσεις των αισθήσεων. Ένα ζεστό μπάνιο, μια αγκαλιά, το διάβασμα ενός βιβλίου, η απόλαυση ενός γλυκού, η δημιουργία ατμόσφαιρας με αναμμένα κεράκια, το περπάτημα στη φύση είναι μερικά μόνο από αυτά.
Το σύνολο της ικανοποίησης από τη ζωή μας, δηλαδή η ικανοποίηση που νιώθουμε από την ως τώρα πορεία μας, την πραγματοποίηση των ονείρων μας, την επίτευξη των στόχων μας.
Το νόημα της ζωής, δηλαδή το να έχει νόημα η ζωή μας, σήμερα. Μπορεί σήμερα το νόημα της ζωής μου να είναι να προσφέρω στην κοινωνία συμβάλλοντας σε έναν καλύτερο κόσμο, ενώ χτες το νόημα της ζωής μου να ήταν να σπουδάσω και να επιτύχω στη ζωή, όμως σίγουρα η ζωή μας χρειάζεται νόημα, αλλιώς μπαίνει σε επικίνδυνα μονοπάτια αμφισβήτησης.
Έρχεται με φυσικό/αυθόρμητο τρόπο ή εκπαιδευόμαστε για αυτήν;
Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα αρχαίο όσο οι Έλληνες (πρώτος το ανέφερε ο Αριστοτέλης ως ευδαιμονία).
Η ευτυχία, το γέλιο, η χαρά, το να κάνουμε «χαζά» πράγματα, η βούλησή μας να έχουμε στόχους είναι δωρεάν.
Σύμφωνα με έρευνες, ένα 50% της προδιάθεσής μας για να είμαστε ευτυχισμένοι οφείλεται στα γονίδιά μας. Ένα 10% οφείλεται στις εξωτερικές συνθήκες της ζωής μας και ένα 40% οφείλεται στις σκέψεις μας και στις πράξεις μας, άρα στο πώς αντιδρούμε στα γεγονότα. Είναι, λοιπόν, στο χέρι μας να επηρεάσουμε τον βαθμό της ευτυχίας που βιώνουμε.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να την κατακτήσουμε, να ζούμε μαζί της καθημερινά;
Αν τη βαφτίσουμε σαν «κατάκτηση», ήδη την έχουμε τοποθετήσει έξω από εμάς. Επομένως μπορεί να μην τη φτάσουμε ποτέ. Ή μπορεί οι εξωτερικοί παράγοντες που μας έκαναν ευτυχισμένους να πάψουν να υπάρχουν και να γίνουμε και πάλι δυστυχείς.
Αν, όμως, θεωρήσουμε ότι είναι και στο χέρι μας να επηρεάσουμε την ευτυχία μας, τότε ψάχνουμε μέσα μας κι όχι έξω από μας για να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι (Εδώ είναι που έρχονται τα βιβλία και το site μου να βοηθήσουν).
Ακόμη κι αν έχουμε αισθανθεί ευτυχισμένοι, γιατί φοβόμαστε ότι θα ακολουθήσει πάντα μία δυστυχία;
Συχνά φοβόμαστε την ευτυχία, σε ορισμένες περιπτώσεις την αναβάλλουμε και, σε άλλες, όλο θέτουμε όρους για να ευτυχήσουμε. Εδώ μοιάζει να θέτετε τον όρο «θα ευτυχήσω μόνο υπό τον όρο ότι δεν θα με βρει δυστυχία μετά». Συνήθως αυτό είναι ανέφικτο. Όλοι έχουμε μερίδιο στη δυστυχία (όπως και στην ευτυχία) και σημασία έχει πώς τη διαχειριζόμαστε. Πώς αντιδρούμε στα γεγονότα (θυμάστε… οι σκέψεις και οι πράξεις μας επηρεάζουν την ευτυχία μας κατά 40%), επομένως αναθεωρήστε το πώς σκέφτεστε για την ευτυχία και για τη δυστυχία. Απολαμβάνουμε την ευτυχία μας; Την αναγνωρίζουμε όταν τη ζούμε; Εκτιμάμε τα καλά στη ζωή μας ή φοβόμαστε;
Και πώς θα κάνω και τους γύρω μου ευτυχισμένους;
Ξεκινώντας από τον εαυτό μας. Αν εμείς είμαστε ευτυχισμένοι, μεταδίδουμε και στους άλλους την καλή μας διάθεση. Η ευτυχία είναι μεταδοτική. Όπως και η αρνητική ενέργεια. Όπως η μιζέρια. Όταν εσύ η ίδια είσαι ευτυχισμένη, τότε δημιουργείς γύρω σου μια ατμόσφαιρα που θέλουν και οι άλλοι να μοιραστούν.
Φυσικά, καλό είναι να μοιραζόμαστε με τους άλλους και δραστηριότητες που βοηθούν στο να περάσουμε μαζί πιο χαρούμενα, πιο χαλαρά, με λίγο περισσότερο γέλιο και χιούμορ (που σπάει τις εντάσεις).
Τι θα απαντούσατε σε κάποιον ο οποίος θα σας έλεγε: «Είμαι άνεργος, απελπισμένος, δεν μπορώ να ζήσω με αξιοπρέπεια την οικογένειά μου, πώς μπορώ να μιλάω για ΕΥΤΥΧΙΑ;».
Η ευτυχία είναι κάτι το υποκειμενικό, πώς το νιώθεις, δεν είναι αντικειμενικό. Το να είσαι ευτυχισμένος δεν σε κάνει πιο φτωχό. Το να είσαι ευτυχισμένος σου δίνει κουράγιο να αντέξεις στα δύσκολα. Σαφώς το χρήμα βοηθάει. Όχι πάντα όμως.
Στην κατάταξη των ευτυχισμένων χωρών που κάνουν κάθε χρόνο τα Ηνωμένα Έθνη, η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση 70, κάτω από πολύ φτωχότερες χώρες όπως η Βολιβία, το Ουζμπεκιστάν, η Αγκόλα, η Αλβανία, η Νικαράγουα. Γιατί;
Όπως λένε οι έρευνες, οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ζουν σε χώρες που προσφέρουν στους κατοίκους τους ελευθερία, ειρήνη, καλή ιατρική ασφάλιση, παιδεία ποιότητας, ένα πολιτικό σύστημα που λειτουργεί αποτελεσματικά και πολλές ευκαιρίες.
Επομένως, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ζήσουμε καλύτερα, καθένας στη χώρα που ζει, με τις επιλογές που έχει ήδη κάνει ο ίδιος.