Η παχυσαρκία και μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ακόμα και για 4 μόλις ημέρες μπορεί να οδηγήσει σε αραίωση και απώλεια των μαλλιών.
Ο λόγος είναι ότι αυτοί οι παράγοντες προκαλούν μείωση των βλαστοκυττάρων που βρίσκονται στον θύλακα της τρίχας, μέσω της επαγωγής ορισμένων φλεγμονωδών σημάτων, εμποδίζοντας την αναγέννησή του.
Τα ευρήματα αυτά, σύμφωνα με ιαπωνική μελέτη που έχει δημοσιευθεί στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Nature, διευρύνουν τις γνώσεις για τις επιπτώσεις που έχει η παχυσαρκία στον οργανισμό.
«Τα μαλλιά αναπτύσσονται από τα βλαστοκύτταρα που βρίσκονται στους θύλακες των τριχών. Η ανάπτυξη των μαλλιών εξαρτάται από την ανανέωσή τους σε κάθε κύκλο του τριχοθυλακίου. Η γήρανση εμποδίζει την αναγέννηση των βλαστοκυττάρων, οδηγώντας σε περιορισμό του αριθμού τους και επομένως σε αραίωση των μαλλιών», εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Δρ Χρήστος Στάμου.
Η έρευνα έχει περιορισμένα δεδομένα σχετικά με το εάν η παχυσαρκία επιταχύνει την αραίωση των μαλλιών, με ποιον τρόπο και υπό ποιους μηχανισμούς. Oμάδα ερευνητών από το Ιατρικό και Οδοντιατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Τόκιο (TMDU) και του Πανεπιστημίου του Τόκιο επιδίωξε να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Αφού συνέκριναν την έκφραση των γονιδίων των βλαστοκυττάρων των τριχοθυλακίων μεταξύ ποντικών που τρέφονταν με τροφές πλούσιες σε λιπαρά και ποντικών που έκαναν μια ισορροπημένη διατροφή και παρακολούθησαν την πορεία τους, διαπίστωσαν ότι εκείνα που λάμβαναν μεγάλες ποσότητες λιπαρών έχαναν γρηγορότερα τις τρίχες τους, εξαιτίας της μείωσης των εν λόγω βλαστοκυττάρων τα οποία αναπληρώνουν τα ώριμα κύτταρα που αναπτύσσουν τα μαλλιά, ιδίως σε ηλικιωμένα ποντίκια.
Όπως ανέφεραν, τα συγκεκριμένα βλαστοκύτταρα στα παχύσαρκα ποντίκια που σιτίζονταν με πλούσιες σε λιπαρά τροφές εξελίσσονται σε κερατοκύτταρα της επιφάνειας του δέρματος ή σε σμηγματοκύτταρα που εκκρίνουν σμήγμα μετά την ενεργοποίησή τους. Επισήμαναν δε ότι μόλις 4 μέρες σίτισης με πλούσιες σε λιπαρά τροφές ήταν αρκετές για να εμφανίσουν τα βλαστοκύτταρα των τριχοθυλακίων αυξημένο οξειδωτικό στρες και σημάδια της επιδερμικής διαφοροποίησης.
Τα ευρήματα της συγκεκριμένης μελέτης εξελίσσουν τις γνώσεις σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή μια γενετικά επαγόμενη παχυσαρκία στα κύτταρα και στους ιστούς. Ενδεχομένως, να αποτελεί και το κλειδί που μπορεί να ανοίξει την πόρτα για την πρόληψη και τη θεραπεία της αραίωσης των μαλλιών. Τα δεδομένα που προέκυψαν από αυτή τη μελέτη καταδεικνύουν ότι τα φλεγμονώδη σήματα των βλαστοκυττάρων που προκαλούνται από την παχυσαρκία καταστέλλουν τα σήματα αναγέννησης οργάνων και υποδηλώνουν τη σημασία της καθημερινής πρόληψης της δυσλειτουργίας των οργάνων.
Δεδομένης της παγκόσμιας αύξησης των ανθρώπων που πάσχουν από παχυσαρκία, μιας νόσου που προδιαθέτει για πολλές άλλες ασθένειες ειδικά στους ηλικιωμένους, τα ευρήματα των Ιαπώνων ερευνητών θα μπορούσαν δυνητικά να μας δείξουν τον δρόμο για την αναστολή της τριχόπτωσης και αραίωσης των μαλλιών ή παράτασής της για πολλά χρόνια αργότερα. Αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να βοηθήσει την ψυχολογία ανδρών και γυναικών που χάνουν τα μαλλιά τους, απαλλάσσοντάς τους από τα υψηλά επίπεδα άγχους και κατάθλιψης.
Προς το παρόν, αυτή η διαταραχή, που οφείλεται τόσο σε περιβαλλοντικούς – τροποποιήσιμους παράγοντες όσο και γενετικούς, εξαρτάται από την αιτία που την προκαλεί. Η απώλεια των μαλλιών που οφείλεται σε απώλεια βάρους, στρες, έλλειψη σιδήρου ή πρωτεϊνών, νόσους ή καταστάσεις που προκαλούν ορμονικές αλλαγές και σε θεραπεία κατά του καρκίνου, είναι προσωρινή και σταματά με παρεμβάσεις για την ισορρόπηση των θρεπτικών συστατικών που λείπουν ή υπάρχουν σε μεγαλύτερες από το φυσιολογικό ποσότητες στον οργανισμό, τον έλεγχο του στρες, τη διαχείριση της νόσου που ευθύνεται (π.χ. υποθυρεοειδισμός) ή χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση, όπως συμβαίνει στην τελευταία περίπτωση, καθώς τα μαλλιά θα φυτρώσουν ξανά μετά το πέρας της θεραπείας.
Υπάρχουν όμως και πολλές αιτίες τριχόπτωσης που χρήζουν παρέμβασης. Μάλιστα, όσο πιο σύντομα αρχίσει η θεραπεία τόσο λιγότερα μαλλιά θα χάσει ο ασθενής. Υπάρχουν θεραπείες με φάρμακα σε μορφή χαπιού, τοπικά εφαρμοζόμενα σκευάσματα, ειδικά λέιζερ, και θεραπεία με αυτόλογους αυξητικούς παράγοντες (PRP). Στην τελευταία γίνεται χρήση αιμοπεταλίων τα οποία αναπτύσσουν τριχοθύλακες, διεγείροντας τόσο τα βλαστοκύτταρα όσο και άλλα κύτταρα μέσα σε αυτούς. Καίριας σημασίας για την επιτυχία αυτής της επαναστατικής θεραπείας είναι η ποιότητα των φιαλιδίων που θα απομονώσουν τον παράγοντα 9 των αιμοπεταλίων.
Ως επιβοηθητική ή θεραπεία συντήρησης συστήνονται σαμπουάν για τον έλεγχο δερματοπαθειών που συνυπάρχουν συνήθως με την τριχόπτωση.
Η βάση για το σχήμα της θεραπείας που θα ακολουθηθεί είναι η διενέργεια ενός ψηφιακού τριχοριζογράμματος υψηλής ανάλυσης. Η εξέταση αυτή παρέχει πληροφορίες για τον ακριβή αριθμό των τριχοθυλακίων και των τριχών που υπάρχουν, με σκοπό την ποσοτική και ποιοτική μέτρηση της προσδοκώμενης βελτίωσης της τριχοφυΐας.
Τα σύγχρονα συστήματα ανάλυσης των μαλλιών υπολογίζουν (εκτός από τον αριθμό των τριχοθυλακίων που είναι απαραίτητη πληροφορία και πριν από μια μεταμόσχευση μαλλιών) την πυκνότητα των μαλλιών, τον λόγο αναγενών/καταγενών, τον αριθμό και την πυκνότητα των χνοώδων τριχών καθώς και τις τελικές τρίχες.
«Αν και δεν μπορούμε να υποσχεθούμε θαύματα, έχοντας αυτά τα όπλα στη διάθεσή μας η επιθυμία για βελτίωση της εμφάνισης και κατά συνέπεια της αυτοπεποίθησης είναι κάτι περισσότερο από εφικτή», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.