Ιάκωβος Σούσης
Μαιευτήρας-Γυναικολόγος Ιατρός Αναπαραγωγής
Εmail: jsoussis@gmail.com
Κάθε γυναίκα που μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού έρχεται αντιμέτωπη με μία σκληρή πραγματικότητα. Οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, που δεν έχουν αποκτήσει ακόμα παιδιά, έχουν μία επιπλέον αγωνία: οι θεραπείες επηρεάζουν τη γονιμότητα;
Το 7% των γυναικών που πάσχουν από καρκίνο του μαστού είναι σε αναπαραγωγική ηλικία και πολλές από αυτές δεν έχουν γίνει ακόμα μητέρες.
Φυσικά η άμεση αντιμετώπιση της νόσου είναι η πρώτη προτεραιότητα όλων.
Η Ευρωπαϊκή και η Αμερικανική Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας όμως, συνιστούν οι καρκινοπαθείς να ενημερώνονται από έναν ειδικό διατήρησης της γονιμότητας πριν ξεκινήσουν τις θεραπείες.
Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία είναι συνήθως τοξικές για τα ωάρια. Υπάρχουν όμως επιλογές για τη διατήρηση της γονιμότητας όπως:
Κατάψυξη ωαρίων: είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος διατήρησης της γονιμότητας, αν η γυναίκα δεν έχει σύντροφο. Γίνεται διέγερση των ωοθηκών με ορμόνες, ώστε να παραχθούν πολλά ωάρια. Αυτά συλλέγονται και καταψύχονται. Τα εξατομικευμένα πρωτόκολλα διέγερσης των ωοθηκών εξασφαλίζουν καλής ποιότητας ωάρια με χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων που αντιστοιχούν σε έναν φυσικό κύκλο. Η διέγερση ξεκινά οποιαδήποτε ημέρα του κύκλου κι έτσι δεν χάνεται πολύτιμος χρόνος. Στο μέλλον, τα ωάρια αποψύχονται, γονιμοποιούνται και τα έμβρυα που προκύπτουν μεταφέρονται στη μήτρα.
Κρυοσυντήρηση εμβρύων: εάν η γυναίκα που πάσχει από καρκίνο του μαστού έχει σύντροφο, μπορεί να προχωρήσει στη διαδικασία κρυοσυντήρησης εμβρύων.
Κατάψυξη ιστού ωοθηκών: Λαπαροσκοπικά, ένα μέρος της ωοθήκης αφαιρείται, και ψύχεται και στο μέλλον επανατοποθετείται στη γυναίκα για να παράγει και πάλι ωάρια.
Το 72% των γυναικών με καρκίνο μαστού που διατήρησαν τη γονιμότητά τους και επέστρεψαν για να χρησιμοποιήσουν τα κατεψυγμένα ωάρια ή έμβρυά τους, απέκτησαν υγιές παιδί.
Η κύηση μετά τον καρκίνο του μαστού απεδείχθη ασφαλής, αν και ορισμένες επιπλοκές είναι πιο συχνές από τον γενικό πληθυσμό.
Η κύηση μετά τον καρκίνο του μαστού όπου αυτό επιτρέπεται φάνηκε πως προστατεύει την υγεία της γυναίκας. Ο κίνδυνος θανάτου μειώθηκε κατά 44%, ενώ η εμφάνιση μεταστάσεων μειώθηκε κατά 27% σε σχέση με τις ασθενείς, που δεν έκαναν διατήρηση γονιμότητας και δεν έμειναν έγκυες.
Συνήθως, το «πράσινο φως» για την προσπάθεια επίτευξης κύησης 12-24 μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας για τον καρκίνο του μαστού.
Η διαδικασία διατήρησης της γονιμότητας, δεν επηρεάζει αρνητικά την πορεία της νόσου. Τα τελευταία χρόνια, που ασχολούμαι ιδιαίτερα με τη διατήρηση της γονιμότητας γυναικών με καρκίνο του μαστού, είδα από κοντά πόσο θετική επίδραση έχει στην ψυχολογία και στην ποιότητα ζωής των ασθενών η βεβαιότητα ότι εάν το θελήσουν, μπορούν να προσπαθήσουν να αποκτήσουν παιδιά. Είδα επίσης την απόλυτη ευτυχία όταν κράτησαν στην αγκαλιά τους το μωρό τους.