pain-stomach

Άγχος & προβλήματα στο έντερο. Πως συνδέονται;

Οι περισσότεροι από εμάς είναι εξοικειωμένοι με τέτοιου είδους καθημερινές πιέσεις που προκαλούν τον καρδιακό μας ρυθμό, την αναπνοή μας και διεγείρουν το στομάχι μας να συσπάται.

Φυσικά, το να έχεις ένα πεπτικό πρόβλημα  μπορεί να είναι από μόνο του πηγή ανησυχίας. Μελέτες δείχνουν ότι ένα μεγάλο αγχωτικό γεγονός που έχει περάσει εδώ και πολύ καιρό μπορεί να επηρεάζει το έντερο σας ακόμη και τώρα. Το άγχος προκαλεί επίσης πολλούς από εμάς να τρώμε υπερβολικά και να πίνουμε πολύ αλκοόλ, και τα δύο επηρεάζουν το έντερο μας, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας της Καναδικής Εταιρείας Εντερικής Έρευνας (Canadian Society of Intestinal Research).

MINISPASM

Ποια είναι η πραγματική επίδραση του στρες στο έντερο μας;

Πολλές μελέτες δείχνουν ότι τα αγχωτικά συμβάντα ζωής σχετίζονται με την εμφάνιση συμπτωμάτων ή επιδείνωση των συμπτωμάτων, σε αρκετές πεπτικές καταστάσεις, όπως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD), σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS), ασθένεια γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (GERD) και πεπτικό έλκος.

  • Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου

Για φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, μια μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το χρόνιο άγχος, οι ανεπιθύμητες ενέργειες και η κατάθλιψη θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο υποτροπής σε ασθενείς. Αυτή η μελέτη εντόπισε μια ποικιλία μηχανισμών με τους οποίους το στρες επηρεάζει τόσο τις συστηματικές όσο και τις γαστρεντερικές ανοσολογικές και φλεγμονώδεις αποκρίσεις. Σημειώνουν ότι η μετάφραση αυτών των ευρημάτων σε θεραπευτικές παρεμβάσεις που βασίζονται στη μείωση του στρες παραμένει μια πρόκληση, καθώς οι κλινικές δοκιμές που παρακολουθούν τις επιδράσεις των υφιστάμενων τεχνικών μείωσης του στρες δεν έχουν δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα.

  • Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου

Σε μια προοπτική μελέτη που εξέτασε σχεδόν 600 άτομα των οποίων η γαστρεντερίτιδα προκλήθηκε από το βακτήριο Campylobacter, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ικανότητα του ασθενούς να χειριστεί το άγχος πριν από τη μόλυνση ήταν καθοριστικός παράγοντας για το αν συνέχισαν να αναπτύσσουν αυτή την ασθένεια. Εκείνοι με υψηλότερα επίπεδα πίεσης, άγχους και ασθενειών κατά τη στιγμή της μόλυνσης είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου. Αντίθετα, η κατάθλιψη και η τελειομανία δεν φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο.

  • Ασθένεια γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης

Σε μια μελέτη που έγινε σε ιατρικό κέντρο για την υγεία των γυναικών, οι ερευνητές σημείωσαν ότι δεν υπήρχε αυξημένη συχνότητα παλινδρόμησης οξέος όταν οι ασθενείς ήταν υπό οξύ άγχος.  Ωστόσο, στην πράξη, οι ασθενείς με χρόνια άγχος ήταν πιο πιθανό να παρατηρήσουν επιδείνωση των συμπτωμάτων τους κατά τη διάρκεια ενός αγχωτικού γεγονότος. Με άλλα λόγια, η στάση τους επηρέασε την αντίληψή τους για σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

  • Πεπτικό έλκος

Τα περισσότερα έλκη οφείλονται σε μόλυνση με βακτήρια που ονομάζονται Helicobacter pylori. Σε αντίθεση με τις παλιές πεποιθήσεις, ούτε η κατανάλωση πικάντικης τροφής ούτε η αγχωτική ζωή προκαλούν έλκη. Τα βακτήρια H. pylori αποδυναμώνουν την προστατευτική βλεννογόνο επίστρωση του οισοφάγου, του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου, το οποίο στη συνέχεια επιτρέπει στο οξύ να περάσει κάτω από την ευαίσθητη επένδυση. Τόσο το οξύ, όσο και τα βακτήρια ερεθίζουν την επένδυση και προκαλούν πόνο ή έλκος. Ωστόσο, ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι το συνεχιζόμενο στρες οδηγεί σε φλεγμονή των βλεννογόνων, επιτρέποντας έτσι στους γαστρικούς χυμούς να διεισδύσουν από κάτω και να ερεθίσουν την ευαίσθητη επένδυση του στομάχου.

Όλες οι πεπτικές παθήσεις

Το στρες αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου και την έκκριση υγρών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να εμφανιστεί διάρροια ή επανειλημμένες παρορμήσεις για ούρηση κατά τη διάρκεια ή μετά από ένα αγχωτικό συμβάν. Το άγχος μπορεί τόσο να καθυστερήσει την εκκένωση του περιεχομένου του στομάχου όσο και να επιταχύνει τη διέλευση του υλικού μέσω των εντέρων. Αυτός ο συνδυασμός δραστηριότητας, οδηγεί σε κοιλιακό άλγος και σε αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου. Επιπλέον, το οξύ ψυχολογικό στρες μειώνει το όριο του πόνου ενός ατόμου.