Η γυναικομαστία προκαλεί κατάθλιψη, άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διατροφικές διαταραχές, αίσθημα ανεπάρκειας. Όσοι πάσχουν από αυτήν μπορεί επίσης να αισθάνονται λιγότερο άντρες και να βιώνουν σύγχυση σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, τον ανδρισμό και την ταυτότητα φύλου.
Ορισμένες μελέτες διαπίστωσαν αυξημένο ποσοστό ομοφυλοφιλικού και αμφιφυλοφιλικού προσανατολισμού στους άνδρες με γυναικομαστία.
Όσοι έχουν υπεραναπτυγμένο μαστό νιώθουν ντροπή για τη σωματική τους ανατομία, φόβο ότι θα γίνουν αντικείμενο χλευασμού και πειραγμάτων από άλλους άνδρες αλλά και γυναίκες, αλλά και φόβο ότι δεν θα μπορέσουν να εκπληρώσουν τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων μέσα στην οικογένεια.
Οι καλοκαιρινοί μήνες αποδεικνύονται γι’ αυτούς βασανιστικοί, ιδιαίτερα των νεαρότερων σε ηλικία, όταν δεν έχουν παγιώσει την εικόνα του σώματός τους, την αυτοεκτίμηση ή ακόμα και τη σεξουαλική τους ταυτότητα.
«Η γυναικομαστία είναι η υπερβολική ανάπτυξη του μαστικού αδενικού των ανδρών, η οποία είτε είναι μονόπλευρη είτε αμφίπλευρη. Η διόγκωση είναι καλοήθης και προκαλείται συνήθως από αυξημένη παραγωγή οιστρογόνων, μειωμένη τεστοστερόνη ή τη χρήση διαφόρων φαρμάκων. Πρόκειται για μια συχνή κατάσταση που επηρεάζει το 30-70% των ανδρών. Συχνότερα κάνει την εμφάνισή της στη νεογνική περίοδο και στους εφήβους, σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 60-90%, 50-60%, αντιστοίχως, καθώς και στο 70% περίπου των ανδρών άνω των 50 ετών.
Ενώ στα νεογνά και στους εφήβους το 90% των περιπτώσεων υποχωρεί αυτόματα εντός 3 ετών από την εμφάνισή της, η γυναικομαστία παραμένει και εξακολουθεί να βασανίζει το 3-6% των ανδρών. Αυτοί αναπτύσσουν μόνιμο στήθος, με διαφορετικής σοβαρότητας συμπτώματα, που προσδιορίζονται από το μέγεθος της διόγκωσης των μαστών, την περίσσεια του δέρματος και τη χαλάρωση, το οποίο τους προκαλεί μόνιμες ψυχοκοινωνικές συνέπειες μέχρι να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα», μας εξηγεί ο Γεώργιος Βελημβασάκης, MD, FEBOPRAS, Πλαστικός Επανορθωτικός και Αισθητικός Χειρουργός.