Το «ανοιγόκλειμα» της κοινωνίας λόγω της πανδημίας επηρεάζει καθοριστικά την ψυχολογία μας, τους στόχους μας, τα σχέδια μας για το παρόν και το μέλλον. Επίσης, επηρεάζει τις σχέσεις μας, την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική μας ζωή. Τόσο τα άτομα που έχουν προϋπάρχοντα ψυχολογικά προβλήματα όσο και όλη η υπόλοιπη κοινωνία έχουν επηρεαστεί καίρια από τις επιπτώσεις της πανδημίας. Σήμερα, μετά από δύο σχεδόν χρόνια, είμαστε λίγο πιο πεπειραμένοι στο πώς να διαχειριστούμε την πανδημία. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χάσει την υπομονή, το κουράγιο και την πίστη τους ότι αύριο θα είναι μία καλύτερη ημέρα. Ασφαλώς, ακόμα πιο επιβαρυμένα είναι τα άτομα που έχασαν αγαπημένους ανθρώπους λόγω Covid ή που νόσησαν και ακόμα δεν έχουν πλήρως επανέλθει.
Άγχος για το παρόν και το μέλλον
Το «ανοιγόκλειμα» της κοινωνίας δημιουργεί άγχος και αγωνία για το παρόν και το μέλλον, δοκιμάζει την υπομονή και την αντοχή μας, εξαντλεί τα ψυχικά μας αποθέματα γιατί δεν βλέπουμε «φως στο τούνελ». Επιτείνει ψυχολογικά προβλήματα και πιθανά δημιουργεί καινούργια σε ανθρώπους λόγω του κλεισίματος στο σπίτι, της «βαρεμάρας» και, ασφαλώς, της μοναξιάς. Ο φόβος για παράταση της απομόνωσης και της μοναξιάς οδηγεί σε κατάθλιψη και έλλειψη νοήματος στη ζωή.
Η χρησιμότητα της μοναξιάς
Η μοναξιά, βέβαια, είναι σε κάποιο βαθμό χρήσιμη και ίσως έτσι πρέπει να τη δούμε, να λειτουργήσει δηλαδή σαν ένας τρόπος αυτοπαρατήρησης και ανασύνταξης.
Η μοναξιά είναι επίσης ένας τρόπος «να πετάξουμε» περιττά πράγματα, να μάθουμε να είμαστε πιο ολιγαρκείς και να παίρνουμε χαρά και από τα απλά πράγματα. Η ψυχοθεραπεία, ακόμα και μέσα από λίγες συνεδρίες, βοηθά καθοριστικά στα παραπάνω γιατί μας καθοδηγεί σε μία γνωστική αναπλαισίωση (cognitive reframing), έναν τρόπο δηλαδή να ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας και να έχουμε μια πιο θετική στάση στον τρόπο που σκεφτόμαστε και στο πώς διαχειριζόμαστε τα προβλήματα. Συνεπώς, προκειμένου να διαχειριστούμε αυτό το on-off της κοινωνίας, είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, να μπορούμε να μιλάμε και να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας, να κρατάμε τους δικούς μας ανθρώπους κοντά μας. Όλα τα παραπάνω βοηθούν στην άμβλυνση της ανησυχίας και στην ανακούφιση από τις δυσάρεστες σκέψεις και τις αγωνίες.
Και, ασφαλώς, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στη ζωή μπορούμε να παίρνουμε ικανοποίηση, ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις. Γιατί, ό,τι δε μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.
