Ίλιγγος: όλοι τον έχουμε νιώσει κάποια στιγμή και είναι εξαιρετικά δυσάρεστο αίσθημα. Τόσο που να νομίζουμε ότι πρόκειται για αυτόνομη νοσηρή οντότητα. Δεν είναι.
Τι είναι ο ίλιγγος
– Ίλιγγος είναι η ψευδαίσθηση της περιστροφής, κατά την οποία νομίζουμε ότι εμείς ή το περιβάλλον γύρω μας κινείται. Συνήθως συνοδεύεται από ναυτία ή εμετό, ενώ μπορεί επίσης να συνοδεύεται από βαρηκοΐα και εμβοές (βουητό στα αυτιά).
– Ο ίλιγγος δεν είναι νόσος αλλά σύμπτωμα, αποτέλεσμα κάποιας διαταραχής των συστημάτων που συμμετέχουν στη διατήρηση της ισορροπίας και του προσανατολισμού στον χώρο.
– Μπορεί να είναι περιστροφικός ή να γίνεται αισθητός ως ελαφρύ αίσθημα περιστροφής.
Ο περιστροφικός ίλιγγος χαρακτηρίζεται από βίαιο αίσθημα περιστροφής ή πτώσεως από ύψος. Ο μη περιστροφικός αποτελεί διαφορετική κατηγορία και περιλαμβάνει ασθενείς με αίσθημα ζάλης, αστάθεια και τάση λιποθυμίας.
– Μεγάλη σημασία έχει η κλινική εκτίμηση του ασθενούς ως προς την αιτιολογία και τη θέση της βλάβης.
Διάγνωση
Η διάγνωση, τονίζει ο κ. Ηλίας Μούτσιος, Διευθυντής Παθολόγος στο Metropolitan Hospital, θα βασιστεί στο λεπτομερές ιστορικό, στα ευρήματα του εργαστηριακού – απεικονιστικού ελέγχου, καθώς και στη συνδρομή άλλων ειδικοτήτων, όπως οφθαλμιάτρων, νευρολόγων, καρδιολόγων για τον αποκλεισμό άλλων αιτίων .
Η διάρκεια του ιλίγγου, η συχνότητα των κρίσεων, η θέση της κεφαλής και της κίνησης στην πρόκληση αυτού, τα συνοδά συμπτώματα από το ακουστικό σύστημα, η ύπαρξη οπτικών, αισθητικών και κινητικών διαταραχών, καθώς και η ύπαρξη συστηματικών παθήσεων όπως φυματίωση, σύφιλη, μηνιγγίτιδα, καρδιαγγειακές και αιματολογικές διαταραχές, θα αποκαλύψουν το είδος του ιλίγγου.
Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει ειδικές εξετάσεις όπως δοκιμασία Romberg, έλεγχο παρουσίας νυσταγμού (ακούσια επαναλαμβανόμενη κίνηση των ματιών) στις οφθαλμικές κινήσεις, δυναμική δοκιμασία θέσεως, δοκιμασία περιστροφής, ισορροπομετρία, αλλά και τον απολύτως απαραίτητο ακοολογικό έλεγχο.
Οι ασθενείς με επιμένοντα ίλιγγο θα πρέπει να υποβάλλονται σε αξονική τομογραφία ή και σε μαγνητική τομογραφία, αλλά μπορεί να χρειαστεί και η διενέργεια εκλεκτικής αγγειογραφίας, αναφέρει ο κ. Μούτσιος.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση έχει ως στόχους:
– Να διευκρινίσει ποιο περιστατικό χρειάζεται επείγουσα αντιμετώπιση.
– Να εντοπίσει τη θέση της βλάβης (περιφερική ή κεντρική), καθώς την όποια άλλη διαταραχή σχετίζεται με αυτήν.
– Να διευκρινίσει την αιτιολογία του ιλίγγου.
– Να καταστείλει τα συμπτώματα.
Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας
