Κάθε 12η του Μάη, οι πολίτες της χώρας πληροφορούνται από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας ότι εορτάζεται η «Ημέρα του Νοσηλευτή».
Τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου όμως, όπως προκύπτει από τα (μη) πεπραγμένα της, το ξεχνάει.
Το ICN για φέτος επέλεξε να διακηρύξει το εξής σύνθημα:
«Αξιώνουμε, προστατεύουμε, σεβόμαστε και επενδύουμε στους νοσηλευτές μας για ένα βιώσιμο μέλλον για τη νοσηλευτική και την υγειονομική περίθαλψη».
Η σημερινή αυτή ανακοίνωση, μεταξύ των άλλων κάνει λόγο για την ανάγκη επαγγελματικής ενίσχυσης και ενδυνάμωσης των Νοσηλευτών, με ασφάλεια στην εργασία, εφαρμογή και χρηματοδότηση εθνικών σχεδίων για το νοσηλευτικό δυναμικό, όπως επίσης θέτει και το ζήτημα της βελτίωσης της αμοιβής μας.
Αν όμως υπήρχε τρόπος το ICN να εστιάσει στη χώρα μας, θα έπρεπε ακόμα να περιλαμβάνει τη διαπίστωση και τη θεραπεία στα εξής:
Υποστελέχωση, τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας, κακές οικονομικές απολαβές, κατάληψη από τη χώρα μας της τελευταίας θέσης σε όλες τις διεθνείς κατατάξεις των έγκυρων οργανισμών, ανυπαρξία προστασίας της νοσηλευτικής εργασίας, εργατικά ατυχήματα, εξουθενωτικοί ρυθμοί εργασίας και βάναυσο κυκλικό ωράριο, γήρανση του νοσηλευτικού πληθυσμού, όξυνση των επαγγελματικών αντιθέσεων, μη επίλυση χρόνιων ζωτικών προβλημάτων, αδιαφορία για την πολυδιάσπαση της εκπαίδευσης, αναξιοκρατία στην ιεραρχία με καρατομήσεις μη αρεστών και αναθέσεις σε «ημετέρους», απουσία υπαλληλικών κρίσεων, ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικό υλικό και ανεπάρκεια μέτρων προστασίας, αδυναμία υγειονομικής κάλυψης των πολιτών, αύξηση των επικουρικών κλινών στους διαδρόμους, επιδείνωση των δεικτών των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, ναρκοθέτηση της ηγεσίας του Υπουργείου της διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και αδιαφορία για την ενίσχυσή του, και πολλά πολλά άλλα δεινά, στοιχειοθετούν μια ζοφερή εικόνα, μια απάνθρωπη πραγματικότητα.
Κάθε 12 Μαΐου λοιπόν, οι σκελετοί όλων των προαναφερθέντων προβλημάτων βγαίνουν από τη ντουλάπα της κυβέρνησης και μηδενίζουν τις δακρύβρεχτες δημοσιεύσεις και αναρτήσεις αυτών που έχουν ακέραια την ευθύνη για όλα τα παραπάνω και που πριν λίγους μήνες μας αντάμειψαν πλουσιοπάροχα …με χειροκροτήματα και κούφια λόγια.
Στο δια ταύτα, η ΠΑΣΟΝΟΠ τονίζει ότι πέραν αυτών, η κυβέρνηση σε ανοιχτή γραμμή με τους μόνιμους χειροκροτητές της και κατ’ επίφαση επαναστάτες (που το βράδυ «δεξιώνονται» και το πρωί «απεργούν») δεν μερίμνησε να εντάξει το νοσηλευτικό προσωπικό στα ΒΑΕ με ουσιαστικό τρόπο, αλλά επιδίωξε να το εξαπατήσει με την θέσπιση ενός φιλοδωρήματος, ούτε βέβαια φρόντισε να νομοθετήσει τον πολυθρύλητο κλάδο του νοσηλευτικού προσωπικού που θα έλυνε πλείστα όσα επαγγελματικά και εργασιακά ζητήματα.
Η σημερινή ημέρα λοιπόν από ημέρα μνήμης και …παρηγοριάς, πρέπει να μετατραπεί σε ημέρα επαγρύπνησης και αγώνα, δίνοντας το σύνθημα σε όλους τους εργαζόμενους στον χώρο της υγείας αλλά και στους φοιτητές και σπουδαστές της Νοσηλευτικής, να απαιτήσουν, να πιέσουν, να οργανωθούν και να διεκδικήσουν.