Πότε ένα τσίμπημα είναι απλώς δυσαρεστό και πότε μπορεί να γίνει επικίνδυνο για τη ζώη μας; πώς μπορούμε να το θεραπεύσουμε; όλες οι απαντησείς στις γραμμες που ακολουθούν.
Κουνούπι
✤ Τα τσιμπήματα των κουνουπιών προκαλούν τοπικά φαγούρα και κοκκινίλα στο δέρμα, συμπτώματα τα οποία περνούν από μόνα τους, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη θεραπεία, ενώ ενδέχεται να μεταδώσουν και ασθένειες όπως ο ιός του Δυτικού Νείλου, η ελονοσία, ο δάγκειος και ο κίτρινος πυρετός καθώς και ο ιός Ζίκα, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές γενετικές ανωμαλίες στα έμβρυα.
✤ Οι παθήσεις αυτές δεν είναι συχνές στην Ελλάδα. Όμως τα κουνούπια προκαλούν και λεϊσμανίαση συνήθως του δέρματος, νόσος που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας.
Μέλισσα-Σφήκα
✤ Μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με το τσίμπημά της, ειδικά σε εκείνους που είναι αλλεργικοί.
✤ Τα τσιμπήματα από τα έντομα αυτά προκαλούν τοπικό ερεθισμό με οίδημα, κοκκινίλα και πόνο. Πρώτα βγάζουμε προσεκτικά το κεντρί από το δέρμα και στη συνέχεια βάζουμε πάγο (τυλιγμένο σε πετσέτα) στο σημείο. Αυτό θα μας ανακουφίσει και παράλληλα θα προκαλέσει συστολή στα αγγεία, εμποδίζοντας το δηλητήριο του εντόμου να επεκταθεί στο υπόλοιπο σώμα.
✤ Για να ανακουφιστούμε από το τσίμπημα της μέλισσας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αμμωνία. Τα αλλεργικά άτομα καλό θα είναι να πάρουν κάποιο αντιισταμινικό, ή μικρή ποσότητα κορτιζόνης.
Όταν τα σημεία των «επιθέσεων» της τσούχτρας, της μέλισσας ή της σφήκας, αλλά και των εντόμων που έχουν δηλητήριο είναι κοντά στο λαιμό, στα χείλη
και στη γλώσσα είναι επικίνδυνα, διότι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά οιδήματα και να δυσκολέψουν την αναπνοή.
Τσούχτρα
✤ Τσούχτρες αποκαλούμε ορισμένα είδη μέδουσας, το τσίμπημα των οποίων είναι δυσάρεστο ως και επώδυνο, εξαιτίας του υγρού που απελευθερώνουν.
✤ Συνήθως δεν τις βλέπουμε, αλλά τις νιώθουμε. Μετά το τσίμπημά τους στο σημείο της επαφής παρουσιάζονται τοπικό εξάνθημα, φαγούρα, πρήξιμο και πόνος, συμπτώματα τα οποία μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ώρες.
✤ Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, καθώς τα τσιμπήματα από τσούχτρες στην πλειονότητά τους δεν είναι επικίνδυνα.
✤ Φροντίζουμε να βγούμε αμέσως από τη θάλασσα και ρίχνουμε στο σημείο άφθονο δροσερό νερό. Για άμεση ανακούφιση βάζουμε αμμωνία ή τοποθετούμε πάνω στο οίδημα λίγο πάγο, τυλιγμένο σε μια πετσέτα και παίρνουμε ένα αντιισταμινικό.
Αλλεργικό σοκ
Στην περίπτωση που είμαστε αλλεργικοί στα τσιμπήματα θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα έντομα, ιδιαίτερα με τις μέλισσες και τις σφήκες και όχι
μόνο με τις τσούχτρες, διότι μπορεί να πάθουμε ακόμη και αλλεργικό σοκ.
Όταν τα σημεία των «επιθέσεων» της τσούχτρας, της μέλισσας ή της σφήκας, αλλά και των εντόμων που έχουν δηλητήριο είναι κοντά στο λαιμό, στα χείλη και στη γλώσσα είναι επικίνδυνα, διότι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά οιδήματα και να δυσκολέψουν την αναπνοή. Επικίνδυνα είναι και τα πολλαπλά τσιμπήματα, καθώς έχουν αθροιστική δράση.
Αν εκδηλώσουμε συμπτώματα, όπως γενικευμένο εξάνθημα στο δέρμα, πρήξιμο στο πρόσωπο και στα άκρα, ναυτία, ζάλη, έντονη ταχυπαλμία, εφίδρωση ή δύσπνοια, επικοινωνούμε αμέσως με γιατρό.
Μια αλοιφή με κορτιζόνη και ένα στικ αμμωνίας αρκούν για να αντιμετωπίσουμε ένα κοινό τσίμπημα. Αν όμως είμαστε αλλεργικοί στα τσιμπήματα των εντόμων
ή έχουμε αυτήν την υποψία, θα πρέπει να εφοδιαστούμε με ένεση κορτιζόνης, που γίνεται ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια. Υπάρχει και η ένεση αδρεναλίνης, που γίνεται υποδόρια, αλλά εφαρμόζεται σπάνια, στην περίπτωση που δεν μας πιάσει η ένεση κορτιζόνης. Επίσης, είναι σημαντικό να έχουμε μαζί μας αντιισταμινικά χάπια.
