Σε συνθήκες όπως οι πρωτόγνωρες που αντιµετωπίσαµε και κουβαλώντας την ψυχική κόπωση των µηνών που προηγήθηκαν, η ενίσχυση της ψυχικής µας υγείας είναι προτεραιότητα για την ανάκαµψη, ώστε να κινηθούµε γρήγορα πέρα από το άγχος, την ταλαιπωρία ή τον πόνο µας.
Και µπορεί µέσα στον καταιγισµό των δύσκολων ειδήσεων, της αβεβαιότητας για ένα δεύτερο κύµα ξεσπάσµατος του ιού και των συναισθηµάτων µαταίωσης και κόπωσης -που εύλογα προκύπτουν από την οικονοµική αβεβαιότητα για την επόµενη µέρα- η θετική στάση να ακούγεται σαν µια αδύνατη πολυτέλεια, η πραγµατικότητα όµως είναι ότι µέσα από µικρές προσαρµογές στον τρόπο που σκεφτόµαστε και ζούµε µπορούµε να την επιτύχουµε.
Η εµπέδωση του συναισθήµατος ασφάλειας είναι κλειδί για την ανάρρωση από το τραύµα και την αποφυγή µακροχρόνιων συνεπειών στην ψυχική µας υγεία.
Εξασκούµαστε στην αποδοχή: Αποδεχόµαστε ότι η ζωή είναι γεµάτη από απρόοπτα. Το µόνο που µπορούµε να ελέγξουµε είναι οι αντιδράσεις µας και ο χειρισµός µας απέναντι σε αυτά και όχι τα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά.
Αποφεύγουµε να σπρώχνουµε τα αρνητικά µας συναισθήµατα «κάτω από το χαλί»: Μελέτη του 2004 για την αισιοδοξία υπογράµµισε ότι η ψυχική ανθεκτικότητα προϋποθέτει συναισθηµατική πολυπλοκότητα και ότι οι ανθεκτικοί άνθρωποι µπορούν να βιώσουν ταυτόχρονα θετικά και αρνητικά συναισθήµατα.
Οι ψυχικά ανθεκτικοί άνθρωποι είναι όσοι αντιµετωπίζουν προβλήµατα, αλλά τα ξεπερνούν, πέφτουν κάτω και στέκονται πιο γρήγορα στα πόδια τους.
Γνωστικά, αυτή είναι µια πρόκληση, διότι απαιτεί να αναγνωρίσουµε αυτά τα συναισθήµατα και να τους επιτρέψουµε να υπάρχουν ταυτόχρονα.
Βγαίνουµε «αργά προς τα έξω»: Πολλοί άνθρωποι νιώθουν αµήχανα και διστακτικά να επανεκκινήσουν τη ζωή από εκεί που την άφησαν. Μην ενοχοποιείτε το συναίσθηµα αυτό, καθώς είναι αναµενόµενο έπειτα από µια τόσο µακρά περίοδο έντονων περιορισµών να συµπεριφέρεται κανείς µε επιφύλαξη.
Αντ’ αυτού, κάντε ένα βήµα τη φορά και δώστε στον εαυτό σας το χρόνο που χρειάζεται για να ενταχθεί σταδιακά στις προηγούµενες κοινωνικές του δραστηριότητες.
Αναζητούµε υποστήριξη: Περιβάλλουµε τον εαυτό µας από ανθρώπους που µας κάνουν να αισθανόµαστε θετικοί. Η κοινωνική σύνδεση είναι ο µεγαλύτερος παράγοντας ενίσχυσης της ψυχικής ανθεκτικότητας. Όταν οι άνθρωποι µοιράζονται µεταξύ τους µια δύσκολη εµπειρία, νιώθουν υποστήριξη και κατανόηση, νιώθουν ότι δεν είναι µόνοι στο λαβύρινθο της περιπέτειάς τους και ενισχύονται ως προς την αντιµετώπιση των αντιξοοτήτων.
Ψάχνουµε για νόηµα: Η πανδηµία µπορεί να δηµιουργήσει ένα άνοιγµα για να αναδυθούµε από αυτήν µε µια αυξηµένη αίσθηση σκοπού. Στο βιβλίο του «Αναζητώντας το Νόηµα της Ζωής», o Viktor Frankl αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εκείνοι που έχουν ένα “γιατί” να ζήσουν µπορούν να αντέξουν µε σχεδόν οποιονδήποτε τρόπο».
Το να βουτήξει κανείς σε ένα λάκκο υπαρξιακής απελπισίας είναι εύκολο έπειτα από την τόσο έντονη περίοδο που προηγήθηκε, όµως όταν προσεγγίζουµε αυτήν την πρόκληση µε αυτοπεποίθηση ή ελπίδα, είναι πιθανότερο να µετατρέψουµε τις δύσκολες εµπειρίες σε σηµαντικά µαθήµατα.
Διατηρούµε αλληλέγγυα στάση: Έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν βιώνουµε συναισθήµατα και καταστάσεις που σχετίζονται µε αλτρουιστική συµπεριφορά, όπως προσφορά, ευγνωµοσύνη, ενδιαφέρον, περιέργεια και αγάπη, ενεργοποιείται µια διαδικασία έκκρισης ορµονών και λειτουργίας νευροδιαβιβαστών, που µας θωρακίζει και µας ενισχύει στη διαχείριση των δικών µας αντιξοοτήτων.
