Προβιοτικά: Σύμμαχος καλής υγείας

Είναι γνωστό ή λιγότερο γνωστό πως στο ανθρώπινο έντερο κατοικούν περισσότερα από 300 τρισεκατομμύρια μικρόβια σχηματίζοντας μία πολύπλοκη οικολογική κοινότητα, το εντερικό μικροβίωμα, το οποίο επηρεάζει τόσο τη φυσιολογία του εντέρου, όσο και την προδιάθεση για την εμφάνιση πολλών ανθρώπινων νοσημάτων. Τόσο πολύ περισσότερα είναι τα γονίδια του μικροβιώματός μας σε σχέση με τα γονίδιά μας, που αναρωτάται κανείς αν είμαστε περισσότερο μικρόβια πάρα άνθρωποι.

Τα μικρόβιά μας μορφοποιούν και αναμορφώνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα, ενεργοποιούν γονίδια που σχετίζονται με την αγγειογένεση και την κυτταρική διαφοροποίηση, συμμετέχουν στη νευροορμονική ρύθμιση της όρεξης και μειώνουν τη συσσώρευση του λιπώδους ιστού, για να αναφέρουμε μερικές μόνο από τις λειτουργίες του εντερικού μικροβιώματος.
Τα προβιοτικά είναι φιλικά βακτήρια, δηλαδή μη παθογόνοι ζωντανοί μικροοργανισμοί, που χορηγούμενοι σε επαρκείς ποσότητες ωφελούν την υγεία του ατόμου που τα λαμβάνει.
Κυριότεροι αντιπρόσωποι είναι οι lactobacillus (acidophilus, rhamnosus, plantarum, bulgaricus), τα bifidobacterium (infantis, animalis, breve, longum), o enterococcus faecium, o streptococcus. Τα προβιοτικά δεν είναι τοξικά, δεν επηρεάζονται από τα γαστρικά υγρά και δρουν κατευθείαν στο εντερικό επιθήλιο, βελτιώνοντας τη λειτουργία του και καταστέλλοντας τη φλεγμονή όταν αυτή προκύψει.
Μπορεί να βοηθήσουν τόσο στη διάρροια (από μικρόβια ή από αντιβιοτικά), στη διάρροια των ταξιδιωτών, στη δυσκοιλιότητα, στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD), στην κοιλιοκάκη, στο ευερέθιστο έντερο, στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου και πιθανά σε πολλές εξωεντερικές νόσους που η πρωταρχική τους διαταραχή ίσως βρίσκεται στο έντερο.
Eπιπλέον, εκτός της βελτίωσης της λειτουργίας του εντέρου, τα προβιοτικά συμβάλλουν στην καλύτερη ανοχή στη λοίμωξη, στη σύνθεση βιταμινών, στην απορρόφηση μετάλλων και στη μείωση των στοματικών λοιμώξεων.
Η χρήση τους πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα και στοχευμένα, αξιολογώντας τις πραγματικές ανάγκες του οργανισμού ανά περίπτωση.
Τελευταίες μελέτες δείχνουν πως συγκεκριμένα στελέχη ή μείγματα στελεχών έχουν και ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες, καθιστώντας τα χρήσιμο όπλο και εργαλείο στα χέρια της επιστήμης.
Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες και αναλύσεις της εσωτερικής μας χλωρίδας, η επιστήμη δουλεύει συνεχώς πάνω σε αυτούς τους άξονες και τα αποτελέσματα των μελετών θα αποτελέσουν τη σημαντικότερη εξέλιξη και πρόοδο της Ιατρικής τις επόμενες δεκαετίες. Η ελπίδα είναι πως η τροποποίηση της εντερικής μας χλωρίδας θα γεννήσει νέες θεραπείες σε πολλές χρόνιες εντερικές και μη νόσους, ενώ η βελτιστοποίησή της θα αποτρέψει άλλες.

 

 

 

Η Health Editor Προτείνει: