Ημικρανία: Tύποι, συμπτώματα, αντιμετώπιση

ΜΙΧΑΗΛ ΒΙΚΕΛΗΣ, Νευρολόγος MSc in Headache Medicine,
Επιστημονικός Σύμβουλος Συλλόγου Ασθενών με Ήμικρανία και Κεφαλαλγία Ελλάδος
www.headaches.gr

Κρίσεις ισχυρού πονοκεφάλου, που εμφανίζονται απροειδοποίητα και συχνά συνοδεύονται από δυσανεξία στο φως, τους ήχους, τις οσμές, ναυτία ή και έμετο. Μεγάλη δυσκολία ή και αδυναμία για φυσιολογική καθημερινή λειτουργικότητα, αλλά και για προγραμματισμό δραστηριοτήτων. Και αυτό να συμβαίνει μία ή και περισσότερες φορές το μήνα για δεκαετίες, στη διάρκεια των πιο παραγωγικών ετών της ζωής κάποιου. Η ημικρανία επιβαρύνει τη ζωή πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο, καθώς είναι μία από τις συχνότερες ασθένειες, καθώς στην Ευρώπη αφορά ως και το 10-15% του πληθυσμού. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα σε μια εποχή που η ιατρική μπορεί να προσφέρει πολλές και αποτελεσματικές λύσεις, η ημικρανία παραμένει ένα υποτιμημένο πρόβλημα υγείας. Σύμφωνα με διεθνή αλλά και ελληνικά στατιστικά στοιχεία, περισσότεροι από τους μισούς ημικρανικούς ασθενείς παραμένουν χωρίς ποτέ να έχει τεθεί διάγνωση από ιατρό. Αλλά και από τους διαγνωσμένους ασθενείς, οι περισσότεροι δεν λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή θεραπεία.

Πολλοί άνθρωποι με ημικρανία ή και συγγενείς τους, συχνά ρωτούν πως περνάει η ημικρανία. Η απάντηση είναι πως υπάρχει και θεραπεία για τις κρίσεις, και προληπτική θεραπεία. Στις κρίσεις, πέρα από τα απλά παυσίπονα υπάρχει και δυνατότητα για πιο κατάλληλη αναλγητική αγωγή, και υπάρχουν αρκετές πια επιλογές εξειδικευμένων αντι-ημικρανικών θεραπειών, όπως οι τριπτάνες, τα gepants και τα ditans. Η προληπτική θεραπεία της ημικρανίας γίνεται σε άτομα που οι κρίσεις είναι συχνές, έστω και αν αντιμετωπίζονται επαρκώς με τα αναλγητικά. Επίσης αν οι κρίσεις είναι σχετικά αραιές, αλλά παρόλη την αναλγητική θεραπεία διαταράσσουν την λειτουργικότητα. Στις μεθόδους προληπτικής θεραπείας της ημικρανίας συγκαταλέγεται και η χρήση της βοτουλινικής τοξίνης. Έχει ένδειξη για χρήση σε ασθενείς με χρόνια ημικρανία, δηλαδή σε ασθενείς με ημικρανία και με περισσότερες από 15 μέρες το μήνα κεφαλαλγίας, για τουλάχιστον 3 μήνες. Χορηγείται ανά τρίμηνο σε μια ευρεία περιοχή που περιλαμβάνει το μέτωπο, τους κροτάφους, την ινιακή χώρα, τον αυχένα και τη ράχη. Η κυριότερη εξέλιξη στην ημικρανία είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα κατά του νευρομεταβιβαστή CGRP ή των υποδοχέων του, αλλά και τα νέας γενιάς από του στόματος φάρμακα σε μορφή δισκίου, τα gepants. Πρόκειται για μια νέα γενιά αντι-ημικρανικών φαρμάκων, που έχουν την ιδιαιτερότητα, σε σχέση με τις παλαιότερες θεραπείες, πως είναι απόλυτα εξειδικευμένα στην πρόληψη της ημικρανίας, στοχεύοντας στο CGRP, ένα νευροπεπτίδιο που φυσιολογικά βρίσκεται στο ανθρώπινο σώμα και παίζει κομβικό ρόλο στην παθοφυσιολογία της ημικρανίας. Τα μονοκλωνικά αντισώματα έναντι του CGRP χορηγούνται με τη μορφή υποδόριας ή ενδοφλέβιας ένεσης μια φορά το μήνα ή το τρίμηνο, γεγονός που καθιστά τη λήψη εύκολη και συνεπή, ενώ τα χάπια χορηγούνται κάθε 2η ημέρα, από το στόμα. Με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία, έχουν εξαιρετικά μικρό ποσοστό εμφάνισης παρενεργειών, ενώ η αποτελεσματικότητα τους είναι μάλλον καλύτερη, έναντι αυτής των υπαρχουσών θεραπειών. Τέσσερα μονοκλωνικά αντισώματα κατά του CGRP ή του υποδοχέα του και ένα από του στόματος φάρμακο έχουν ήδη λάβει έγκριση για χρήση στην προφυλακτική θεραπεία της ημικρανίας στη χώρα
μας και συνταγογραφούνται, υπό προϋποθέσεις, από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, δίνοντας μια αποτελεσματική και ασφαλή λύση σε πολλούς ανθρώπους με ημικρανία