Σοφία Ανδρεοπούλου, MSc
Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος
Συγγραφέας του βιβλίου «Μαμά Φοβάμαι…κι εγώ Παιδί μου»
‘Ενα συναίσθημα που μας κάνει συχνά να υποφέρουμε εμάς τις γυναίκες, και ιδιαίτερα τις μαμάδες, είναι ο φόβος. ‘Ολες μας φοβόμαστε συχνά – και αν αποκτήσουμε παιδιά, αλοίμονο! Φοβόμαστε ακόμα περισσότερο για εκείνα! Αυτό, εξηγείται εύκολα: η κοινωνία αποδέχεται και συχνά ενισχύει περισσότερο το φόβο στις γυναίκες (ασθενές φύλο, γαρ), ενώ ενισχύει περισσότερο το θυμό στους άντρες.
Έτσι κι εγώ, σαν γνήσια γυναίκα, ήμουν γεμάτη φόβους, τόσο για ρεαλιστικούς κινδύνους που τους διόγκωνα στο μυαλό μου, όσο και για φανταστικά σενάρια κινδύνου που έπλαθε η φαντασία μου. Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα πριν λίγα χρόνια να γράψω ένα βιβλίο για τους φόβους των γονιών και των παιδιών – και στην πορεία έκανα μια σημαντική για μένα ανακάλυψη. Ενώ πάντα πίστευα ότι έπρεπε με κάθε τρόπο να νικήσω τους ατελείωτους φόβους μου γιατί νόμιζα ότι με εμπόδιζαν να είμαι ευτυχισμένη, στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το ανάποδο: ο φόβος δεν είναι εχθρός αλλά σύμμαχος της ευτυχίας.
Ακούγεται παράξενο, σωστά; Αλλά ας το σκεφτούμε λίγο. Ο φόβος δεν μας απειλεί – ο φόβος μας προειδοποιεί για κάποια απειλή. ‘Οταν νιώθουμε φόβο αυτό σημαίνει πως κάτι συμβαίνει που μας βάζει σε δύσκολη θέση, είτε απειλώντας μας βιολογικά (π.χ. ένας ληστής με μαχαίρι), είτε ψυχολογικά (πχ. σύζυγος που δεν δείχνει να νοιάζεται για εμάς), είτε κοινωνικά (πχ. συνάδελφος που μας μαχαιρώνει πισώπλατα).
Ακόμα κι αν οι φόβοι μας απορρέουν μόνο από τα φανταστικά σενάρια του μυαλού μας και όχι από κάποια ρεαλιστική απειλή, και πάλι λειτουργούν σαν καμπανάκι που μας ταρακουνάει. Δείχνουν πως κάποια βασική ανάγκη μας δεν ικανοποιείται, πως κάτι δεν πηγαίνει καλά στη ζωή μας και πρέπει να το διαχειριστούμε καλύτερα.
Γι΄αυτό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο φόβος είναι σύμμαχος της ευτυχίας μου. Γιατί ο φόβος μού δείχνει πότε κάτι δεν πάει καλά στη ζωή μου και πρέπει να το αντιμετπίσω. Επομένως με σπρώχνει να προστατεύσω τον εαυτό μου, να λύσω τα προβλήματά μου, να κάνω καλύτερη τη ζωή μου. ‘Αρα με βοηθάει να γίνω πιο ευτυχισμένη.
‘Εχω, λοιπόν, φτιάξει μια λίστα με πέντε βήματα που με βοηθούν να αξιοποιήσω τους φόβους μου για να ενισχύω την ευτυχία μου.
- Αξιοποιώ τον φόβο μου. Δεν τον «φοβάμαι», ούτε τον αποφεύγω.
- Αναλύω το φόβο μου. Τι κρύβει ο φόβος μου: κάποια απειλή, κάποια ανικανοποίητη ανάγκη που μεταμφιέζεται σε φόβο, κάποια δυσλειτουργία του περιβάλλοντος στο οποίο ζω;
- Βρίσκω «λύση». Τι μπορώ να κάνω για να διορθώσω την κατάσταση;
- Ενθαρρύνω τον εαυτό μου.Δεν πειράζει αν δεν κατάφερα ακόμα να διορθώσω το πρόβλημα. Θα τα καταφέρω καλύτερα την επόμενη φορά.
- Μαθαίνω από τον φόβο μου. Ο φόβος με έσπρωξε να κάνω μια διαδικασία που αύξησε την αυτογνωσία και την ωριμότηττά μου. Τι έμαθα από όλα αυτά;
Δουλεύοντας πάνω στα βήματα αυτά καταλαβαίνω όλο και καλύτερα τον εαυτό μου, προστατεύομαι αποτελεσματικότερα από τις απειλές, γίνομαι πιο δυνατή και πιο ώριμη – χτίζω λοιπόν την ευτυχία μου.
