Απαράδεκτα τα σχόλια κάποιων Ελλήνων στο διαδίκτυο για την Τελετή Έναρξης του «Παρίσι 2024»

Από πεποίθηση και εντελώς συνειδητά έχω αποφύγει μέχρι σήμερα να εμπλακώ σε κριτικές ή αν θέλετε σε κάθε λογής σχόλια, θετικά ή αρνητικά, σε όσα γράφονται και διακινούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Για τους ίδιους λόγους έχω αποφύγει να δημιουργήσω προσωπική διεύθυνση στο Facebook ή σε άλλα μέσα, περιοριζόμενος μόνο στο επαγγελματικό LinkedIn.

Αυτή τη φορά, όμως, στάθηκε αδύνατο να παραμείνω αδιάφορος μπροστά σε ένα σχεδόν μαζικό “οχετό” που εξαπολύθηκε αμέσως μετά τη λήξη της Τελετής Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Και τι δεν ειπώθηκε: “τσίρκο”, “πανηγύρι”, “αίσχος”, “ντροπή”, “απαράδεκτη”, “καμία σχέση με την Αθήνα 2004”. Ακόμα και ο κατά τα άλλα αξιοσέβαστος για τη δουλειά του Αρκάς, μετέτρεψε τον εμβληματικό, όχι μόνο για τους Γάλλους, πύργο του Άιφελ, σε σκηνικό τσίρκου.

Ε, λοιπόν η ντροπή είναι εξολοκλήρου πάνω σε όλους αυτούς που εξέφρασαν με αυτούς τους χαρακτηρισμούς την άποψη τους για το επίπεδο διοργάνωσης «Παρίσι 2024», τουλάχιστον για την εναρκτήρια τελετή.

Και το δικαιολογώ:

Α. Δεν χρησιμοποιείς τέτοιους χαρακτηρισμούς και κυρίως εμείς οι Έλληνες, σε μια χώρα που διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες και αναδεικνύει ουσιαστικά την Ελλάδα, μέσω του αρχαίου Ολυμπιακού Ύμνου, του όρκου των αθλητών και την έναρξη της παρέλασης με τον Έλληνα Σημαιοφόρο, τιμής ένεκεν, ως επικεφαλής. Υπάρχουν πιο ευπρεπείς τρόποι να εκφράσεις τις απόψεις σου. Εμείς φτάσαμε να βρίζουμε ακόμα και τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας!!

Β. Για την διοργάνωση αυτής της Έναρξης εργάστηκαν πάνω από 45.000 εθελοντές, χιλιάδες επαγγελματίες και χιλιάδες αστυνομικοί και στρατιώτες, για να μην μιλήσουμε για τα εκατομμύρια Γάλλων κατοίκων του Παρισιού, που λόγω των επιβεβλημένων, κατά την άποψη μου, μέτρων ασφαλείας δεν μπορούν να πάνε ούτε στα Super Markets. Που είναι ο σεβασμός λοιπόν προς όλους αυτούς τους ανθρώπους και της προσπάθειας που καταβάλανε; Σας θυμίζω ότι στα Ολυμπιακά ιδεώδη το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι η επιτυχία και η νίκη, αλλά η συμμετοχή και ο αγώνας. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν έναν τεράστιο αγώνα και μάλιστα είχαν την ατυχία να τα βάλουν και με τα στοιχεία της φύσης με καταρρακτώδη βροχή για πάνω από 6-7 ώρες. Δεν τους αξίζουν λοιπόν τέτοιοι χαρακτηρισμοί ακόμα και αν η Τελετή Έναρξης δεν είχε καμία σχέση με τις προσδοκίες μας. Έδωσαν ένα τεράστιο αγώνα και μόνο γι’ αυτό αξίζουν τα συγχαρητήρια και τον σεβασμό μας.

Γ. Είναι αν μη τι άλλο αχάριστο να απευθύνεσαι με τέτοιους χαρακτηρισμούς σε μια χώρα που η δική της επανάσταση ενέπνευσε τη δική μας, αυτή του 1821, και επιπρόσθετα συνέβαλε επί του πεδίου στη διάλυση του στόλου της Τουρκίας στο Ναβαρίνο, και ενώ εμείς, ως συνήθως, είχαμε εμπλακεί σε εμφύλιο πόλεμο και σκοτώναμε ο ένας τον άλλο. Χωρίς τη συμβολή της Γαλλίας δεν ξέρω αν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε σήμερα. Τι λέτε εσείς κύριε ΑΡΚΑ γι’ αυτό; Αλλά και στη νεότερη ιστορία οι Γάλλοι στάθηκαν σχεδόν πάντα αρωγοί στα ελληνικά ζητήματα. Σας θυμίζω ότι στο πρόσφατο 2015 έβαλαν “πλάτη” για να παραμείνει η Ελλάδα στα κράτη μέλη του «ευρώ» και όχι μόνο. Και αυτά είναι μερικά μόνο στοιχεία έμπρακτης φιλίας και υποστήριξης αυτής της μεγάλης χώρας προς την Ελλάδα.

Δ. Ερχόμαστε τώρα σε αυτή καθ’ αυτήν τη διοργάνωση της Τελετής Έναρξης και μάλιστα στο θέμα της σύγκρισής της με την αντίστοιχη των Αθηνών το 2024. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω δια ζώσης εκείνη την Έναρξη και έχω προσωπική άποψη.

Ναι λοιπόν, η «Αθήνα 2024» ήταν μια μεγαλειώδης και απόλυτα επιτυχημένη διοργάνωση που στηρίχτηκε στην ανάδειξη των απίστευτων επιτευγμάτων της αρχαίας Ελλάδας και κυρίως των Αθηνών, σε όλα τα επίπεδα της επιστήμης, της πολιτικής, της ιατρικής και της φιλοσοφίας. Ωστόσο φαίνεται ότι το “ρολόι” της προόδου για την Ελλάδα σταμάτησε τον 5ο αιώνα π.Χ. Έκτοτε, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν έχουμε τίποτα σημαντικό να επιδείξουμε.

Οι Γάλλοι αντίθετα δεν είχαν να επιδείξουν τίποτα από το μακρινό π.Χ. παρελθόν τους, αλλά έχουν πάρα πολλά να δείξουν από το σύγχρονο πολιτισμό τους. Και αυτό έκαναν. Σύγχρονο χορό από νέους ανθρώπους, επίδειξη μόδας, τεχνολογία αιχμής αλλά και ισότητα και αποδοχή μεταξύ των ανθρώπων και των ιδιαιτεροτήτων τους. Νέοι, ηλικιωμένοι, χοντροί, ΛΟΑΤΚΙ και λοιπά είναι κατά τους Γάλλους απόλυτα αποδεκτοί χωρίς διαχωρισμούς. Η Γαλλία κύριοι επικριτές, είναι σήμερα η 2η μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη και μέσα στις 7 μεγαλύτερες του πλανήτη.

Η Ελλάδα στο σύγχρονο γίγνεσθαι παλεύει μεταξύ 55ης και 60ης θέσης. Και αυτό, γιατί εμείς μείναμε στις δάφνες του 5ου π.Χ. αιώνα ενώ αυτοί δουλεύουν για το σήμερα και το αύριο με σεβασμό και αποδοχή όλων των ιδιαιτεροτήτων και των ατομικών δικαιωμάτων. Εμείς, να σας θυμίσω, ότι μετά την επιτυχία του “Αθήνα 2004”, ακόμα βρίζουμε την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου και τον κύριο Δημήτρη Παπαϊωάννου. Επιπρόσθετα να σας θυμίσω ότι τα τελευταία 100-200 χρόνια που οι Γάλλοι εξελίσσονται, εμείς δολοφονήσαμε τον Καποδίστρια, στρέψαμε τα όπλα μας ενάντια στους ίδιους τους αδελφούς μας, και στην επανάσταση αλλά και αμέσως μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οδηγήσαμε στην εξορία τον Βενιζέλο κατ’ επανάληψη, δώσαμε στη χούντα των συνταγματαρχών τα κλειδιά της Δημοκρατίας μας, αλλά και την ευκαιρία στους Τούρκους να εισβάλουν και να διχοτομήσουν την Κύπρο, οδηγηθήκαμε με δική μας ευθύνη στα εξευτελιστικά μνημόνια και σήμερα ακόμα “απολαμβάνουμε” το 2ο χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ελέω κυβέρνησης αλλά και αντιπολίτευσης, όπου εκεί σφάζονται και σήμερα για το ποιος θα πάρει την καρέκλα του αρχηγού και όχι ουσιαστικά για τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών. Και σε όλα αυτά έχει τεράστια ευθύνη και ο Ελληνικός Λαός και όχι μόνο οι πολιτικοί του. Με απλά λόγια έχουμε τους Πολιτικούς που μας αξίζουν.

Θα περίμενα λοιπόν σαν Έλληνες να είμαστε πιο προσεκτικοί στις επικρίσεις μας, και ιδιαίτερα σε χώρες που μας έχουν στηρίξει, και περισσότερο επικριτικοί στους εαυτούς μας για το τεράστιο κενό που μας χωρίζει σήμερα από τις προηγμένες χώρες όπως η Γαλλία.

Κλείνοντας θα ήθελα προσωπικά να συγχαρώ τη Γαλλία και το γαλλικό λαό για τη συνολική διοργάνωση των 33ων Ολυμπιακών Αγώνων και να τους ευχηθώ κάθε επιτυχία μέχρι και το τέλος των Παραολυμπιακών Αγώνων.

Τρία μόνο θέματα, θα ήθελα να επισημάνω που όμως δεν αναιρούν τα όσα προανέφερα:

 

1. Στους λόγους του Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής και κυρίως του Προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ενώ έγινε εκτεταμένη αναφορά για το ρόλο του De Coubertin στην αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, δεν ειπώθηκε το παραμικρό για τη γένεση των αγώνων στην Αρχαία Ελλάδα. Θεωρώ ότι ήταν μια ουσιαστική παράλειψη.
2. Δεν κατάλαβα γιατί η Αυστραλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παρέλασαν σύμφωνα με την αλφαβητική τους σειρά, όπως όλες οι άλλες αποστολές, αλλά κατ’ εξαίρεση αμέσως πριν από τη Γαλλία, που δικαιωματικά έκλεισε την παρέλαση τελευταία. Δεν καταλαβαίνω αυτή τη διάκριση. Ο Ολυμπισμός προϋποθέτει ισότητα σε όλα τα επίπεδα.
3. Και τρία ακόμα πιο σοβαρό: για να συμμετέχει στην Αρχαία Ολυμπία μια πόλη-κράτος με τους αθλητές της, απαραίτητη προϋπόθεση ήταν να μην εμπλέκεται σε κάποιο πόλεμο ή να προχωρήσει σε εκεχειρία τουλάχιστον μέχρι τη λήξη των αγώνων. Και τη μεν Ρωσία, και καλώς, την απέκλεισαν οι διοργανωτές από την αρχή σχεδόν του Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου. Το Ισραήλ όμως τι; Το ίδιο το Ισραήλ πιστεύω πως θα έπρεπε από μόνο του ή να σταματήσει τον πόλεμο στη Γάζα μέχρι τα μέσα τουλάχιστον Αυγούστου, ή να μην στείλει αθλητική αποστολή στο Παρίσι δείχνοντας έτσι σεβασμό στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Αλλά αφού δεν το έκανε το Ισραήλ, θα έπρεπε να επέμβει με αποκλεισμό του, και η Οργανωτική και η Διεθνής Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων. Εδώ, παραβιάστηκε ένα από τα πιο ουσιώδη προαπαιτούμενα της οργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων. Κρίμα.