Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’εκείνη που άνοιξε το δρόμο, σε όλους όσους περπάτησαν επάνω σε αυτόν αλλά και σε όλους εκείνους που προσπαθούν νύχτα & μέρα να κάνουν το όραμα της πραγματικότητα!!!!
«Κανένα σύστημα δεν μπορεί να αντέξει αν δεν εξελίσσεται. Περπατάμε προς το μέλλον ή προς το παρελθόν; Προοδεύουμε ή μένουμε στα στερεότυπα; θυμόμαστε ότι έχουμε μόλις διασταυρωθεί με το κατώφλι του απολίτιστου πολιτισμού στη νοσηλευτική; είναι πολλά ακόμα να γίνουν. Ας μην αφεθούμε στη στερεότυπη μετριότητα. Είμαστε ακόμα στο κατώφλι της νοσηλευτικής. Στο μέλλον, το οποίο εγώ δεν θα δω, γιατί είμαι μεγάλη, ίσως ένας καινούργιος δρόμος ανοιχθεί. Ίσως να έχουμε μάθει και να ασκούμε τις μεθόδους με τις οποίες κάθε παιδί, κάθε ανθρώπινη ύπαρξη θα έχει την άριστη ευκαιρία για υγεία, τις μεθόδους με τις οποίες κάθε άρρωστος θα έχει την άριστη ευκαιρία θεραπείας. Τα νοσοκομεία είναι μόνο μια ενδιάμεση κατάσταση του πολιτισμού, που ποτέ δεν σχεδιάστηκαν, σε κάθε περίπτωση, να δεχτούν το σύνολο των αρρώστων». (“Notes on Nursing: What it is and what it is not ” 1860)