Η απώλεια βάρους μπορεί να “εξαφανίσει” τον διαβήτη

Η πρόληψη του διαβήτη είναι εφικτή

 

Η απώλεια 15 κιλών μετά τη διάγνωση του διαβήτη μπορεί να εξαφανίσει τη νόσο κατά 100% και ο άνθρωπος να θεωρηθεί και πάλι υγιής τόνισε στο πλαίσιο συνέντευξης τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη (14 Νοεμβρίου) ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, Καθηγητής Παθολογίας του ΕΚΠΑ, κ. Γεώργιος Δημητριάδης. Με δεύτερο βασικό πυλώνα της πρόληψης την άσκηση και τρίτο την καλή ψυχική υγεία, είναι σαφές ότι 8 στις 10 περιπτώσεις διαβήτη θα μπορούσαν να προληφθούν με την υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής.
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Δημητριάδης, αν όλος ο πληθυσμός έχαν εαπό ένα κιλό, θα είχαμε σε παγκόσμιο επίπεδο περίπου 2.100.000- 2.400.000 λιγότερα περιστατικά ΣΔ τύπου 2, 1.400.000- 1.700.000 λιγότερα περιστατικά καρδιοπαθειών και 73.000-127.000 λιγότερα περιστατικά καρκίνου.

Ειδικά όσον αφορά τα παιδιά, «η μείωση της κατανάλωσης κακής ποιότητας φθηνών επεξεργασμένων τροφίμων, τα οποία είναι πυκνά σε θερμίδες και φτωχά σε θρεπτικά συστατικά (με δράσεις στα κυλικεία των σχολείων) καθώς και ελάττωση του χρόνου που τα παιδιά δαπανούν σε καθιστικές δραστηριότητες, ώστε να αυξηθεί η σωματική τους κινητοποίηση με  ενεργή συμμετοχή σε κάθε είδους άθληση, έχουν πολύ μεγάλη σημασία, τόνισε η Ταμίας της ΕΔΕ, Μαγδαληνή Μπριστιάνου, Παθολόγος-Διαβητολόγος, Δ/ντρια ΕΣΥ Γ.Ν. Λαμίας.

Ο ρόλος της οικογένειας

Διόλου τυχαίο που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη είναι αφιερωμένη στην ανάδειξη του ρόλου της οικογένειας στην πρόληψη, στη διαχείριση, τη φροντίδα και την εκπαίδευση γύρω από το διαβήτη. Η οικογένεια μπορεί να βοηθήσει τόσο στην έγκαιρη διάγνωση και τη διαχείριση του διαβήτη, όσο και στην πρόληψή του, με την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

“Όταν η οικογένεια τρώει υγιεινά γεύματα και ασκείται, όλα τα μέλη της υιοθετούν και ενισχύουν συμπεριφορές, οι οποίες επιτρέπουν την πρόληψη του ΣΔτ2 ή την ευκολότερη διαχείριση του ΣΔ τύπου 1 όταν αυτός εμφανισθεί. Η μείωση της εμφάνισης του ΣΔ ξεκινά επομένως από το σπίτι και η οικογενειακή υποστήριξη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόληψη, πρώιμη εντόπιση, εκπαίδευση, ψυχική-συναισθηματική στήριξη, φροντίδα και διαχείριση του ΣΔ», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Δημητριάδης.
Παρ’ όλα αυτά, ένας στους 5 επαγγελματίες υγείας δεν έχουν λάβει μεταπτυχιακή εκπαίδευση πάνω στον διαβήτη, ενώ 1 στα 4 μέλη οικογενειών με διαβήτη δεν έχουν πρόσβαση σε ειδικά προγράμματα εκπαίδευσης.
Σε παγκόσμιο επίπεδο 425 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από διαβήτη (ανάμεσά τους και ένα εκατομμύριο παιδιά και έφηβοι), εκ των οποίων οι μισοί (212 εκατομμύρια) παραμένουν αδιάγνωστοι.

Παράγοντες κινδύνου

* Αυξημένο βάρος και παχυσαρκία
* Οικογενειακό ιστορικό (ένα παιδί που και οι δύο γονείς του έχουν διαβήτη έχει 60% πιθανότητες να εμφανίσει και εκείνο διαβήτη)
* Αυξημένη περιφέρεια μέσης
* Καθιστική ζωή
* Προηγηθείσα περιστασιακή ανάπτυξη ανοχής στη γλυκόζη
* Ιστορικό ΣΔ κύησης
* Γέννηση παιδιών με σωματικό βάρος άνω των 4 κιλών
* Υπέρταση
* Επίπεδα HDL< 35mg/dl και τριγλυκερίδια >250 mg/dl
* Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
* Αθηρωματική καρδιακή νόσος
* Κατάθλιψη
* Θεραπεία με γλυκοκορτικοεδή/ αντιψυχωσικά φάρμακα

Τα άτομα που έχουν έναν ή περισσότερους από τους παραπάνω παράγοντες κινδύνου, είναι σημαντικό να ελεγχθούν, όχι απλώς με σάκχαρο και γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαρίνη αλλά και με καμπύλη σακχάρου. Αν τα αποτελέσματα είναι καλά, συστήνεται η επανάληψή τους σε μία τριετία. Αν περιμένουμε να διαγνώσουμε τον διαβήτη από το αυξημένο σάκχαρο νηστείας είναι πια αργά, τόνισαν οι ειδικοί.

 

Νέα φάρμακα

Τα τελευταία χρόνια, το τοπίο στην αντιμετώπιση του διαβήτη έχει αλλάξει σημαντικά, με φάρμακα που συμβάλλουν ετός από την ευγλυκαιμία στην απώλεια βάρους, στην αποφυγή των υπογλυκαιμιών και της νεφρικής ανεπάρκειας, ενώ παράλληλα προφυλάσσουν από τις καρδιαγγειακές επιπλοκές.
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Γενικός Γραμματέας της ΕΔΕ κ. Ανδρέας Μελιδώνης, Παθολόγος, Συντονιστής – Διευθυντής Α’ Παθολογικής Κλινικής-Διαβητολογικού Κέντρου, Γ.Ν. Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ», ο διαβήτης είναι το πρώτο αίτιο τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας και αιμοκάθαρσης, μη τραυμτικού ακρωτηριασμού των κάτω άκρων, πρώτη αιτία καρδιαγγειακών επεισοδίων και βασικό αίτιο εγκεφαλικού επεισοδίου. Όλα αυτά οδηγούν σε μείωση του προσδώκιμου επιβίωσης κατά 8 έτη (όταν ηλικία διάγνωσης είναι τα 40 έτη και κατά 5 έτη όταν ηλικία διάγνωσης τα 60 έτη), σημείωσε.